Üç farklı kök kanal dolgu tekniğinin elektrokimyasal ve boya penetrasyon yöntemleriyle apikal sızdırmazlıklarının incelenmesi / Uğur İnan; Danışman Hikmet Aydemir.

Abstract

Bu in vitro çalışmada, üç farklı kök kanal dolgu tekniğinin apikal sızdırmazlığının boya penetrasyon ve elektrokimyasal yöntemle incelenmesi amaçlanmıştır.Çalışmamızda periodontal ve protetik nedenlerle çekilmiş 132 adet üst santral diş kullanılmıştır. Dişler step-back tekniği ile prepare edildikten sonra her biri 20 dişten oluşan 6 gruba ayrıldı ve kök kanal dolguları soğuk lateral kondenzasyon, devamlı ısıyla obturasyon (System B) ve termoplastik kor tekniği (Thermafil) ile yapıldı. Kalan 12 diş ise her bir deney grubu için üçer dişten oluşan iki pozitif, iki negatif kontrol grubu olarak kullanıldı. Soğuk lateral kondenzasyon, devamlı ısıyla obturasyon ve termoplastik kor tekniği ile doldurulan 3 gruptaki dişlerin apikal sızıntısı elektrokimyasal deney ile incelendi. Elektrokimyasal yöntemde ölçümler 1 gün, 1 hafta, 2 hafta, 3 hafta ve 4 haftalık sürelerde yapıldı. Diğer 3 gruptaki dişlerin apikal sızıntısı ise boya penetrasyon yöntemi ile değerlendirildi. Dişler 7 gün süre ile çini mürekkebinde bekletildi. Dekalsifikasyon ve dehidratasyon işlemlerini takiben metil salisilat kullanılarak şeffaflaştırılan dişlerdeki boya penetrasyonu stereomikroskop altında incelendi.Hem elektrokimyasal hem de boya penetrasyon deneyinin sonuçlarına göre termoplastik kor tekniği (Thermafil) apikal sızdırmazlık yönünden daha başarılı bulunmuştur. Ortalama apikal sızıntı, tüm gruplarda zamana bağlı olarak artış göstermiştir.