Farklı porselen materyallerinde polisaj tekniklerinin yüzey pürüzlülüğü ve renk satabilitesi üzerine etkilerinin incelenmesi / Işıl Biçer Sarıkaya; Danışman Ahmet Umut Güler.
Özet
Çalışmamızın amacı; değişik polisaj tekniklerinin porselen materyallerinde yüzey pürüzlülüğü ve renk stabilitelerine etkilerini incelemektir.Bu amaç için; feldspatik (VMK 95, Ceramco III), düşük ısı (Matchmaker) porselenlerinden ve Vitablocs Mark II feldspatik seramik bloklardan 55'er adet örnek tüm örnek yüzeyleri 600 grid'lik silikon karbit zımpara ile zımparalanmıştır. Hazırlanan örnekler farklı polisaj tekniklerinin uygulandığı 11 alt gruba ayrılmıştır (n=5). Kontrol (K) ve glaze (G1) grupları dışında kalan 9 gruba bitirme ve polisaj diski [(Sof-Lex (S1)], iki porselen polisaj kiti [NTI (pk), Dialite II (Di)], elmas politaj patı [Sparkle (Sp)], zirkonyum silikat esaslı temizleme ve polisaj patı [Zircate (Zr)], alüminyum oksit polisaj patı [Prisma Gloss (Pg)] ve bunların kombinasyonları uygulanmıştır. Çalışmamızda yüzey pürüzlülüğünün değerlendirilmesinde profilometre cihazı kullanılmıştır. Örneklerin ilk renk ölçümleri ve 48 saat kahvede bekletilmeleri sonrası renk ölçümleri kolorimetre cihazı ile yapılmış, renk farklılıkları hesaplanmıştır. Örneklerin ortalama pürüzlülük profilini (Ra) belirlemek amacıyla elde edilen veriler ile iki renk ölçümünden elde edilen renk farklılıkları ( E) verileri parametrik çift yönlü varyans analizi kullanılarak değerlendirilmiş ve ortalamaların çoklu karşılaştırılmasında Turkey HSD testi kullanılmıştır ( =0.05). polisaj tekniklerinin renk değişimine etkisini değerlendirmek için, iki özellik arasındaki ilişki Pearson sıra korelasyon testi ile incelenmiştir, aralarındaki ilişkinin tespiti için regresyon analizi yapılmıştır.Genel olarak porselenler karşılaştırıldığında en düşük Ra değeri Mark II porseleninde (0.388) elde edilmiştir. En yüksek değerler ise VMK 95 (1.301) ve Ceramco III (1.334) porselenlerinde elde edilmiştir ve bu iki grup arasında istatiksel olarak anlamlı fark bulunmadığı tespit edilmiştir (p=.919). genel olarak polisaj teknikleri karşılaştırıldığında en düşük Ra değerleri G1 (.549), Di (.634), ve Pk (.638) gruplarında elde edilmiştir ve bu gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (p=.993).Genel olarak porselenler karşılaştırıldığında en düşük E değerleri Mark II /1.782), Matchmaker MC (1.830) ve VMK 95 (1.817) porselenlerinde tespit edilmiştir. Bu gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (p=.074). en yüksek ( E) değeri Ceramco III (1.910) porseleninde tespit edilmiştir. Bu değer porselen grupları ile istatistiksel olarak anlamlı fark taşımaktadır (p[.05). genel olarak polisaj teknikleri karşılaştırıldığında farklı polisaj teknikleri arasında en düşük E değeri G1 (.956) grubunda tespit edilmiştir. S1 (1.702), Di (1.750) ve Pk (1.753) grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamaktadır (p=.883) ve bu gruplar istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde G1 grubundan daha yüksek E değeri sergilemiştir (p[.05).Yüzey pürüzlüğü ve renk değişimi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişkinin bulunmadığı tespit edilmiştir (p[.05).Çalışmamızın sonucunda porselenin ağız içinde uyulmaması sonrası glaze tabakası uzaklaştırıldığında Sof-Lex diskleri ve porselen polisaj kitlerinin feldspatik ve düşük ısı için glaze işlemine alternatif olarak kullanılabileceği tespit edilmiştir. Çalışmamızda kullanılan polisaj patlarının yüzey düzgünleştirmedeki etkinliği yetersiz bulunmuştur. Farklı porselenler için materyal özellikleri dikkate alınarak farklı bir polisaj yöntemi seçilmelidir.
