Hepatit G virusunun çeşitli risk gruplarında ve sağlıklı popülasyonda prevalansının belirlenmesi / Ayhan Pekbay; Danışman Murat Günaydın.

Abstract

HGV, tüm dünyada yaygın olan, son yıllarda tanımlanmış bir Flavivirustur. Etyolojisi bilinmeyen non-A, non-B hepatitlerinin prevalansının tüm dünyada %3-9 oranlarında olduğu bildirilmiş ve bunlardan bir bölümü HGV'nin bulunması ile aydınlatılmıştır. Parenteral olarak bulaşan non-A, non-B hepatitlerinin yaklaşık %10-15' nin ve toplumdan kazanılan hepatit olgularının da yine yaklaşık %20' sinin HCV'ye bağlı olmadığı ortaya konulmuştur. HGV prevalansı sağlıklı popülasyonda %1-3 oranlarında, çeşitli risk gruplarında ise ortalama %15-30 oranlarında bildirilmiştir. KKH olan hastalarda HGV yüksek oranlarda (%5-12) görülmektedir. HGV'nin HBV, HCV ya da her ikisi ile birlikte koinfeksiyonu oldukça sık görülmektedir. Kronik HBV ile infeksiyonlu hastaların yaklaşık %10' unun, kronik HCV infeksiyonlarının ise yaklaşık %20'sinin HGV ile de infekte olduğu bildirilmiştir. KKH olan hastaların 6 (%7.6)'sında, DM'li hastaların 2 (%2.3)'sinde ve kanserli hastaların 4 (%9.5)'ünde ve sağlıklı kontrol grubunda 2 (%2) kişide HGV pozitifliği belirlenmiştir (p büyüktür 0.05) HGV-RNA pozitif hastaların serum ALT düzeyleri normal olup, yalnızca HBsAg pozitif KKH olan iki ve kanserli bir vakada hafif düzeyde (100 Ü altında) yükseklik belirlenmiştir. HBsAg pozitif hastalarda HGV prevalansı HBsAg negatif hastalara oranla daha yüksek bulunmuş, anti-HCV pozitif hastalarda aynı ilişki gözlenememiştir. Çalışılan tüm gruplarda (KKH, DM, Kanser) HGV prevalansı (%2.3-9.5), kontrol grubuna göre (%2) istatiksel olarak anlamlı ölçüde farklılık göstermemiştir (p büyüktür 0.05). HGV pozitif hastaların ALT seviyelerinin normal olması, bu virusun selim olabileceğini düşündürmektedir. Bu hastalık gruplarında HGV prevalansı ve virusun etyolojideki rolü ile ilgili daha fazla ve detaylı çalışmalaragerek vardır. Bununla birlikte HGV'nin, parenteral girişimlerin sık yapıldığı ve immunosupresyonun sözkonusu olduğu riskli hasta gruplarında daha yüksek oranda olmak üzere, sağlıklı toplumda da sıkça bulunabildiği gözardı edilmemelidir.