Tip II diabetes mellitus hastalarında ''santral nöropati'' varlığının multimodal uyarılmış potansiyeller yöntemiyle araştırılması / Mustafa Ar.
Özet
Çalışma, Eylül 1994 - Ocak 1995 tarihleri arasında Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Nöroloji Ana Bilim Dalı klinik nörofizyoloji laboratuvarlarında Tip II diabetes mellitus hastalarında ''Santral Nöropati'' varlığını multimodal uyarılmış potansiyeller yöntemiyle araştırmak amacıyla yapıldı. Tip II diabetes mellitus tanıs ı almış 30 hastada elde edilen nörofizyolojik bulgular, 20 kişilik kontrol grubundan elde edilen bulgular ile karşılaştırıldı. Sonuçların istatistiksel analizinde; görsel uyarılmış potansiyel ve beyinsapı işitsel uyarılmış potansiyellere ait tüm bulgularda, diabetes mellitus grubu ve kontrol grubu ortalama değerleri karşılaştırıldığında anlamlı fark bulunamadı. Median-SEP bulgularında ise; diabetes mellitus grubu ortalama median sinir iletim hızı değerleri, kontrol grubundan elde edilen değerlerden düşük, N9-N13 dalgalar arası latans farkı ortalama değeri kontrol grubu ortalama değerinden yüksek bulundu. Grup ortalama değerleri yönünden diğer parametreler arasındaki fark yoktu. Diabetes mellitus grubundan 2 hastada görsel uyarılmış potansiyel kayıtlarında P100 dalgası latansında kontrol grubuna kıyasla anlamlı artış bulundu. Median-SEP kayıtlarında 14 hastada nörofizyolojik anormallik belirlendi. Anormallik 6 hastada median sinir iletim hızında yavaşlama 6 hastada N9-N13 dalgalar arası latans farkında uzama ve 2 hastada ise hem median sinir iletim hızında yavaşlama, hem de N9-N13 dalgalar arası latans farkında uzama şeklindeydi. Sonuçta; 30 hastadan 2 tanesinde (%7) diabetik santral nöropati, 14 tanesinde (%47) diabetik periferik nöropati bulunmuştur. Bu çalışmayla, diabetes mellitusun periferik sinir sistemi tutulumu yanında santral sinir sistemini de etkileyebilen bir hastalık olduğu düşünüldü. Multimodal uyarılmış potansiyel kayıtları, santral sinir sistemi fonksiyon bozukluklarında öncelikli bir inceleme yöntemi olarak diabetes mellitusun santral komplikasyonlarını belirlemede kullanılabilir. Patogenezi iyi bilinmeyen diabetik santral nöropati konusunda, metabolik kontrollü ve kontrolsüz hastalarda daha geniş kapsamlı ve uzun süreli çalışmalara ihtiyaç olduğu düşünüldü.
