Gastrointestinal stromal tümörlerde PKC0'nın tanısal değeri ve histomorfolojik bulgularla karşılaştırıldığında p16 ve E2F1'in prognostik önemi / Arzu Yıldırım; Danışman Bilge Can Meydan

Abstract

Gastrointestinal stromal tümörler, gastrointesitnal kana, mezenter ve omentum kökenli, karakteristik histolojik özelliklere sahip, immünhistokimyasal olarak CD117 (c-kit) pozitif boyanan mezenkimal tümörlerdir. GİST’ lerin klinik ve morfolojik özellikleri yeniden değerlendirilerek, bu özelliklerin NIH’in önerdiği histomorfolojik risk kategorinse göre dağılmını incelemk, immmüünhistokimyasal yöntemle PKC?’nın tanısal değerini tespit etmek, p16 eE2F1’in prognostik önemini araştırmak amaçlanmıştır.Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalında,1990- 2009 yılları arasında tanı almış 57 gastrointestinal stromal tümör olgusu çalışmaya alındı. Klinik veriler hasta dosyaları, klinik doktoru ve telefon ile hastalara ulaşılarak derlendi. H&E kesitleri yeniden değerlendirilerek lokalizasyon, çap, gelişim paterni, mukozal invazyon varlığıi hücre tipi, hücresel yoğunluk, pleomorfizim, nekroz, mitoz, lefositik hücre infiltrasyonu, miksoidstroma varlığı gibi morfolojik bulguların risk gruplarına dağılımı incelendi. Uygun bloklar seçilerek, CD117, CD34, SMA, S–100 protein, demsin, PKC?, p16 ve E2F1 immünhistokimyasal çalışma yapıldı.Olgular, yaşları 31 ile85 yaş arasında değişen 29 kadın ve 28 erkekten oluşmaktaydı. Tümörlerin, 1’i özefagus, 29’u mide, 19’u ince barsak, 4’ü kolon/rektum, 4’ü omentum/mezenter yerleşimliydi. Tümörlerde, CD117 pozitifliği %96,5, CD34 %77,2, SMA %66,7, S100 %38,6, desmin ise %29,8 idi. Risk sınıflandırılması yapılan 54 olgudan, 12’si düşük risk, 13’ü orta risk, 29’u ise yüksek risk grubundaydı. PKC? tanısal duyarlılığı %70,2 bulundu. Düşük risk grubundaki tümörlerde, p16 boyanma kaybı daha az iken, risk grubu arttıkça boyanma kaybı daha belirgin hale gelmekteydi. p16 boyanma kaybı çapı 5cm’den büyük ve nekroz içeren tümörlerde daha yüksek oranda izlendi. E2F1 boyanmasının yüzde ortancası, düşük risk grubunda %1.55 (0–13)iken, yüksek risk grubunda %10,1 (0–48,6) bulundu. Çapı 5cm’den büyük, mitotik olarak aktif, hücresel yoğunluğu fazla ve nekroz içeren tümörlerde aşırı E2F1 boyanması izlendi.GİST’ lerin tümünde malignite riski bulunduğu kabul edilmektedir. Bu tümörlerde, çap ve mitoz sayısına göre risk gruplandırılması yapılmış olsa da, diğer histomorfolojik parametrelerin de değerlendirilmesi önemli olabilir. PKC?, GİST’ lerde duyarlılığı yüksek olan bir belirleyicidir. Özgüllüğü ek çalışmalarla test edildiğinde panele eklenmesi diğer kas ve nöronal belirteçlere göre daha faydalı olabilir. p16 boyanma kaybı ve E2F1 boyanması yüksek risk grubundaki tümörlerde daha fazladır. E2F1 ekspresyonu prognostik belirleyici olarak kullanılabilir., fakat p16 boyanmasının prognostik değeri için takip süreleri uzun ek klinik çalışmalarla desteklenmesi gerekmektedir