Non-governmental organization (NGOs) agricultural extension services role in conflicts resolution and peacebuilding in South Sudan

Abstract

Conflicts have been thorough in many parts of the world and Africa, habitually displayed as bound by resource shortage. South Sudan, communities, ethnic bunches, ranchers, and pastoralists packs have, for a long time, found themselves in dangerous clashes, most of which bring approximately misfortune of lives and devastation of properties. The study aimed to discover NGOs' agricultural extension services in conflict resolution and peacebuilding in South Sudan. The investigation was conducted within the three South Sudan districts for 150 farmers and pastoralists and 30 extension specialists from the government and NGOs working within its rural division. The standard type of conflict is between farmers and pastoralists. The primary resources causing the fights are the destruction of farmers' crops by cattle of pastoralists by (42.7%); the damage often attracted quick reactions from the farmers, either in litigation or open clashes. Youth are the ones to fight with (66.1%) as the highest category of the community. The finding disclosed that (46.1%) of all the impacts of conflict between farmers and pastoralists, farmers and farmers, and pastoralists cause displacement. The study found the limit of conflict resolution activities and peacebuilding carried by the government and NGOs related extension agents. The study concludes that there is a conflict between farmers and pastoralists, and there is the use of informal methods and formal methods. There are chances to improve the work of extension in peacebuilding. Based on the findings, various stakeholders, including the government, nongovernmental organizations (NGOs), and communities, should identify new and improved conflict resolution strategies and peacebuilding approaches.

Dünyanın ve Afrika’nın birçok yerinde, kaynak kıtlığına bağlı olarak çatışmalar yaşanmaktadır. Güney Sudan’da, topluluklar, etnik gruplar, çiftçiler ve çobanlar uzun süreden beri bu çatışmalarla karşı karşıya kalmakta ve bunların birçoğu hayatlarını veya mülklerini kaybetmektedirler. Çalışmada, Güney Sudan’da çatışmaların çözümü ve barış ortamının geliştirilmesinde STK’ların tarımsal yayım hizmetlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada kullanılan veriler, Güney Sudan'ın üç bölgesinde 150 çiftçi ve çoban ile kamu ve STK’ların kırsal hizmetler bölümünde istihdam edilen 30 yayım uzmanından anket yöntemi ile elde edilmiştir. En fazla görülen çatışma türü çiftçiler ve çobanlar arasında yaşanan çatışmalardır. Çatışmaların temel sebebi çiftçilerin mahsullerinin çobanların sığırları tarafından tahrip edilmesidir (%42,7) ve süreç çiftçilerin hasar sonrasında ya mahkemelerde ya da açık alanlarda çobanlara karşı hızlı bir tepki göstermesi ile sonuçlanmaktadır. Bu kavgalar genellikle gençler arasında yaşanmakta (%66,1) ve barışın inşasında dikkate alınması gereken en önemli gruptur. Araştırmada, çiftçi-çoban, çiftçi-çiftçi, çoban-çoban arasındaki çatışmaların %46,1’inin sonucunda çatışanların yerlerinden olması ile sonuçlandığı tespit edilmiştir. Çalışmada, kamu ve STK'ların yayım uzmanları tarafından yürütülen çatışmaları çözme ve barış ortamının sağlanmasına yönelik faaliyetlerin sınırları saptanmıştır. Çalışmada sonucunda, kırsal alanda çiftçi ve çobanlar arasında çatışmalar olduğu ve bu çatışmaların çözümünde resmi ve gayri resmi yöntemlerin kullanıldığı belirlenmiştir. Geliştirilecek yayım çalışmalarının barışın inşasında rolü bulunmaktadır. Bulgulara göre, kamu, sivil toplum kuruluşları (STK'lar) ve topluluklar dahil olmak üzere çeşitli paydaşlar, yeni ve geliştirilmiş çatışma çözme stratejileri ve barış inşası stratejileri belirlemelidir.