Matematik destekli temel programlama eğitiminin bilgi işlemsel düşünme becerisi üzerindeki etkisi

Abstract

Bu araştırmanın amacı ortaokul 6.sınıf düzeyinde matematik destekli temel programlama eğitiminin bilgi işlemsel düşünme becerisi üzerindeki etkisinin araştırılmasıdır. Araştırmada yarı deneysel tasarımlardan statik gruplar ön-test-son test tasarımı kullanılmıştır. Çalışmaya bir devlet okulunda 6. Sınıfta öğrenim görmekte olan 176 öğrenci katılmıştır. Bu öğrencilerden 89’u deney ve 87’si kontrol grubunda yer almıştır. Deney grubundaki öğrenciler matematik destekli etkinliklerle temel programlama eğitimi alırken, kontrol grubundaki öğrenciler geleneksel içeriklerle programlama eğitimi almıştır. İki grupta da eşdeğer programlama etkinlikleri gerçekleştirilmiştir. Çalışma öncesinde ve sonrasında olmak üzere iki ölçek ile veri toplanmıştır. Bu ölçeklerden ilki Bilgi İşlemsel Düşünme Testidir ve yedi alt boyuttan oluşmaktadır. Diğer ölçek ise Bilgi İşlemsel Düşünme Becerisine Yönelik Öz Yeterlik Algısı Ölçeğidir. Bu ölçek de beş boyut içermektedir. Çalışma tamamlandıktan sonra ön test puanları kontrol edilerek grupların son test puanları üzerindeki etkisi ANCOVA analizi incelenmiştir. Elde edilen bulgulara göre bilgi işlemsel düşünme test performansı açısından iki grup arasında herhangi bir boyutta farklılığa rastlanmamıştır. Benzer şekilde, bilgi işlemsel düşünme becerileri öz yeterlilik algısında gruplar arası fark olduğuna işaret eden herhangi bir bulguya ulaşılamamıştır. Bu sonuçlara göre çalışma sonunda Bilgi İşlemsel Düşünme Becerisinin ilişkili olduğu düşünülen matematik ile programlamanın temel programlama eğitimde birlikte kullanılmasının olumlu ve olumsuz sonuçlarına yönelik değerlendirmelere ulaşılmıştır

The aim of this research is to investigate the effect of mathematics supported basic programming education at the 6th grade level on computational thinking skills. Static groups pre-test-post-test design, which is one of the quasi-experimental designs, was used in the research. 176 6th grade students studying at a public school participated in the study. 89 of these students were in the experimental group and 87 of them were in the control group. While the students in the experimental group received basic programming education with math-supported activities, the students in the control group received the same education with traditional content. Both groups were exposed to equivalent programming content. Data were collected with two scales, before and after the study. The first of these scales is the Computational Thinking Test and consists of seven sub-dimensions. The other scale is the SelfEfficacy Perception Scale for Computational Thinking Skills. This scale also includes five dimensions. After the study was completed, the difference between the groups was examined by ANCOVA analysis, where the pretest results were the control variable and the posttest results were the dependent variable. According to the findings, no difference was found between the two groups in terms of computational thinking skills. The same situation arose in the self-efficacy perception of computational thinking skills, and no finding indicating a difference between the groups could be reached. According to these results, at the end of the study, evaluations regarding the positive and negative results of using mathematics and programming together in basic programming education, which are thought to be related to Computational Thinking Skill, were reached.