Sınıf öğretmenliği öğrencilerinin sağlıklı yaşam biçimi davranışları ve yaşam kalitesi arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Bu araştırma Ondokokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği Bölümü öğrencilerinin sağlıklı yaşam biçimi davranışları ve yaşam kalitesi arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırmanın evrenini 2020-2021 akademik yılında Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nde öğrenim gören 363 sınıf öğretmenliği bölümü öğrencisi oluşturmuş olup araştırmanın çalışma grubu 330 öğrenciden oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak üç bölümden oluşan bir anket kullanılmıştır. Sosyodemografik bilgilerin elde edilmesinde “Kişisel Bilgi Formu”, sağlık yaşam biçimi davranışlarının ölçülmesinde “Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği II”, yaşam kalitesinin ölçülmesinde ise “SF-36 Yaşam Kalitesi Ölçeği” kullanılmıştır. Veriler SPSS 19.0 paket programı ile analiz edilmiştir. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal ve Beşerî Bilimler Araştırma ve Yayın Etiği Kurulu’ndan onam alınmıştır. Verilerin istatistiksel değerlendirilmesinde; Kolmogorov-Smirnov testi, t-testi, Tukey testi, Mann Whitney U testi, Pearson korelasyon analizi, Kruskal Wallis Varyans analizi kullanılmıştır. Bulgular: Öğrencilerin %77.3’ü kadın olup yaş ortalamaları 21.19±2.53’tür. Araştırma sonuçlarına göre; Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği toplam puan ortalaması 126.66±17.75 bulunmuştur. Çalışmaya katılanlardan; yaşı 22’den büyük olanların, aylık gelir durumu iyi olanların, anne ve babası egzersiz yapanların, sigara ve alkol kullanmayanların, yeterli ve dengeli beslenenlerin, sağlık durumu iyi olanların sağlıklı yaşam biçimi davranışları daha yüksek olarak saptanmıştır (p<0.05). Öğrencilerin SF- 36 ölçeğinden aldıkları puan ortalamaları incelendiğinde en yüksek puan ortalamasının fiziksel fonksiyon alt boyutunda (84.14±17.22), en düşük puan ortalamasının emosyonel rol güçlüğü alt boyutunda (37.98±41.16) olduğu saptanmıştır. İki ölçeğin alt boyut puan ortalamaları arasında pozitif yönde anlamlı ilişki olduğu bulunmuştur (p<0.05). Sonuç: Katılımcıların sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının orta düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Öğrencilerde sağlıklı yaşam biçimi davranış düzeyleri arttıkça yaşam kalitelerinin arttığı tespit edilmiştir. Sınıf öğretmenliği öğrencilerinin sağlıklı yaşam hakkında bilgi sahibi olmalarını ve farkındalık oluşturmalarını sağlayacak girişimlere öncelik verilmelidir.

Purpose: This research was conducted to examine the relationship between healthy lifestyle behaviors and quality of life of Ondokuz Mayıs University, Education Faculty, Primary Education Department students. Materials and Methods: The population of the research consisted of 363 classroom teaching students studying at the Faculty of Education of Ondokuz Mayıs University in the 2020-2021 academic year, and the study group of the research consisted of 330 students. A questionnaire consisting of three parts was used as data collection tool. "Personal Information Form" was used to obtain socio-demographic information, "Healthy Lifestyle Behaviors Scale II" was used to measure health lifestyle behaviors, and "SF-36 Quality of Life Scale" was used to measure quality of life. Approval was obtained from the Social and Human Sciences Research and Publication Ethics Committee of Ondokuz Mayıs University. The data were analyzed with the SPSS 19.0 package program. In the statistical evaluation of the data; Kolmogorov-Smirnov test, t-test, Tukey test, Mann Whitney U test, Pearson correlation analysis, Kruskal Wallis analysis of variance were used. Results: 77.3% of the students are female and their mean age is 21.19±2.53. According to the results of the research; The mean score of the Healthy Lifestyle Behaviors Scale was 126.66±17.75. Of those who participated in the study; Healthy lifestyle behaviors were found to be higher in those who are older than 22 years of age, have a good monthly income, have a mother and father who exercise, do not smoke and do not use alcohol, have a sufficient and balanced diet, and have good health (p<0.05). When the mean scores of the students from the SF-36 scale were examined, it was determined that the highest mean score was in the physical function subdimension (84.14±17.22), and the lowest mean score was in the emotional role difficulty sub-dimension (37.98±41.16). It was found that there was a significant positive correlation between the sub-dimension mean scores of the two scales (p<0.05). Conclusion: It was determined that the healthy lifestyle behaviors of the participants were moderate. It was determined that as the level of exhibiting healthy lifestyle behaviors in students increased, their quality of life increased. Priority should be given to initiatives that will enable the students of the classroom teaching department to have information about healthy living and to raise awareness.