Kanin parvovirus ile enfekte köpeklerde klasik destekleyici tedaviye ilave olarak probiyotik kullanımının iyileşme süresi ve hayatta kalma oranına etkisinin değerlendirilmesi

Abstract

Kanin parvovirüs (CPV) enteritis tüm dünyada etkisini gösteren bulaşıcı ve ölümcül bir viral hastalıktır. Genellikle 0-6 aylık yavru ve yeterli bağışıklık kazanamamış köpeklerde, şiddetli kusma ve kanlı ishal ile seyreder. Bu tez çalışması CPV ile enfekte hayvanlarda destekleyici tedavi prosedürüne ek olarak probiyotik kullanımının hastalarda sağkalım ve iyileşme süresi üzerine etkisini araştırmak için yapıldı. Çalışmaya 28 köpek dahil edildi. Hastaların 8 tanesi tedavi sırasında hayatını kaybetti. Tedavi etkinliğini değerlendirmek için en az 5 gün ve daha uzun süre hayatta kalan 20 hayvan ile çalışmaya devam edildi. Çalışmaya dahil edilen 20 köpek kontrol (n=10) ve probiyotik (n=10) olarak iki eşit gruba ayrıldı. Köpekler kliniğe kabul edildikten sonra hızlı tanı test kiti kullanılarak CPV teşhis edildi. Hastalar klinik iyileşme sağlanana kadar, tedavileri süresince, benzer şartlarda hospitalize edildi. Köpeklerin her gün genel muayeneleri yapılarak skorlama çizelgesine kaydedildi. Hastaların iyileşme durumunu ve tedaviye verilen yanıtı değerlendirmek amacıyla 0, 3. ve 5. günlerde antikoagülanlı ve boş tüplere, kan ve serum örnekleri alındı. 0, 3. ve 5. günlerde tam kan ve C-Reaktif Protein (CRP) analizleri yapıldı. Çalışmada hastaların çoğunda klinik iyileşme 5. günde sağlandı ve köpekler hastane enfeksiyonlarından korunmaları amacıyla hasta sahiplerine teslim edildi. 7. günde kontrol amacıyla getirilmeleri istendi. Ancak hastaların büyük çoğunluğu geri getirilmediği için 7. gün için istatistiksel olarak anlamlı sayılabilecek yeterli veri elde edilemedi. Kontrol grubuna destekleyici tedavi, probiyotik grubuna ise destekleyici tedaviye ilave olarak oral yolla probiyotik uygulandı. Sonuçlarda hematolojik parametreler açısından her deneme zamanına bakıldığında 3. günde WBC, NEU ve NEU% değeri ve 5. günde BAS% değerinin iki grup arasında istatistiksel olarak önemli düzeyde farklı olduğu tespit edildi (p<0,05). Probiyotik grubunda özellikle üçüncü günden sonra klinik skorlarda azalma görülmesine rağmen hiçbir deneme zamanında gruplar arasında istatistiksel olarak önemli bir fark belirlenmedi (p>0,05). Skorların zamana bağlı değişimleri istatistiksel olarak önemli bulunurken (p<0,001), grupxzaman etkileşiminde önemlilik saptanmadı (p=0,575). CRP değerleri açısından da deneme zamanlarında gruplar arasında istatistiki bir fark tespit edilmemesine (p>0,05) karşın probiyotik grubunda başlangıçta çok yüksek olan CRP değerinin 3. ve 5. günlerde kontrol grubuna göre çok daha hızlı bir şekilde düştüğü tespit edildi. CRP değerlerinde gruplar içerisinde zamana bağlı değişim ise istatiksel olarak önemli bulundu (p>0,05).

Canine parvovirus (CPV) enteritis is a contagious and deadly viral disease that affects all over the world. It usually progresses with severe vomiting and bloody diarrhea in puppies 0-6 months old and dogs that have not gained enough immunity. This thesis study was conducted to investigate the effect of probiotic use on survival and recovery time in CPV-infected animals in addition to the supportive treatment procedure. 28 dogs were included in the study. Eight of the patients died during the treatment. The study was continued with 20 animals surviving at least 5 days or longer to evaluate treatment efficacy. The 20 dogs included in the study were divided into two equal groups as control (n=10) and probiotic (n=10). CPV was diagnosed using the rapid diagnostic test kit after the dogs were admitted to the clinic. The patients were hospitalized under similar conditions during their treatment until clinical improvement was achieved. The dogs were examined daily and recorded in the scoring chart. In order to evaluate the recovery status of the patients and the response to treatment, blood and serum samples were taken into empty tubes with anticoagulants on days 0, 3 and 5. Whole blood and C-Reactive Protein (CRP) analyzes were performed on days 0, 3 and 5. In the study, clinical improvement was achieved in most of the patients on the 5th day, and the dogs were handed over to their owners for protection from nosocomial infections. On the 7th day, they were asked to be brought for control purposes. However, since the majority of the patients were not brought back, sufficient data could not be obtained that could be considered statistically significant for the 7th day. Supportive treatment was administered to the control group, and probiotics were administered orally to the probiotic group in addition to the supportive treatment. When the results were examined in terms of hematological parameters at each trial time, it was determined that the WBC, NEU and NEU% values on the 3rd day and the BAS% values on the 5th day were statistically significantly different between the two groups (p<0.05). Although there was a decrease in clinical scores in the probiotic group, especially after the third day, no statistically significant difference was found between the groups at any time of trial (p>0.05). While the time-dependent changes of the scores were found to be statistically significant (p<0.001), no significance was found in the groupxtime interaction (p=0.575). Although there was no statistical difference between the groups in terms of CRP values during the trial period (p>0.05), it was determined that the CRP value, which was very high in the beginning in the probiotic group, decreased much faster on the 3rd and 5th days compared to the control group. The time-dependent change in CRP values within the groups was found to be statistically significant (p>0.05).