Böbrek yetmezliği gelişen multipl miyelom tanılı hastalarda tedaviyle böbrek yetmezliğinin düzelmesine etkili faktörlerin incelenmesi

Abstract

Amaç: Çalışmamızda Multiple Miyelom (MM) tanılı ve akut böbrek yetmezliği (ABY) ile başvuran hastalarda böbrek yetmezliğinin prognozla ilişkisi, böbrek yetmezliğinin geri döndürülebilirliğine etkili faktörler ve hastaların tedaviye cevabı incelenerek genel sağ kalım değerlendirilmesi yapılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Hematoloji Bilim Dalı’nda Ocak 2010 ile Aralık 2021 tarihleri arasında tanı alan 520 hasta dosyası tarandı. Çalışmaya tedavi ve takipleri bu merkezde yapılan IMWG kriterlerine göre MM tanısı almış ve RIFLE kriterlerine göre ABY ile başvuran, 18 yaşından büyük, en az 4 kür indüksiyon kemoterapisi alan ve KT sonrası yanıt değerlendirilmesi yapılan 97 hasta dahil edildi. Hastaların dosya bilgileri retrospektif olarak incelendi. Bulgular: MM tanısı alan 520 hastanın 97’sinde (%18,6) ABY görüldü. Hastaların %69.07’si (n=67) erkek, %30,93’ü (n=30) kadın olup Erkek/kadın oranı:2,23 saptandı. Hastaların medyan yaşı 63 idi. Medyan tahmini glomerüler filtrasyon hızı (GFR) 21 ml/dk (4,6-49ml/dk) idi ve hastaların %73,2’si ISS evre 3 idi. Yirmi dört (%24,74) hasta başvuru anında hemodiyalize alındı. Hastaların %49,5’i (n=48 ) böbrek yetmezliğinin düzeldiği, %50,5’unda (n=49) ise düzelmediği görüldü. Hastaların medyan sağkalım süresi ise 54,3±7,3 ay olarak bulundu. Başvuru anındaki kreatinin, kalsiyum, fosfor, total protein ve beta 2 mikroglobulin düzeylerinin böbrek yetmezliğinin düzelmesinde etkili olduğu görüldü. Aynı zamanda başvuru anında plazmaferez yapılması, hemodiyaliz ihtiyacının olmaması ve tedaviye erken başlamanın (≤5 gün) böbrek yetmezliğinin düzelmesinde etkili olduğu saptandı. Böbrek yetmezliğinin düzelmesinin tedaviye miyelom yanıtını değiştirmediği fakat son dönem böbrek yetmezliği gelişen hastalarda genel sağkalımın azaldığı görüldü. Tartışma ve Sonuç: Böbrek hasarının düzelmesinin uzun süreli sağ kalım üzerine olumlu etkisi görülmektedir. Bu nedenle böbrek fonksiyonlarının düzelmesini etkileyen faktörlerin belirlenmesi ve tedaviye erken başlanması önemlidir.

Objective: In our study, it was aimed to evaluate the overall survival of patients diagnosed with Multiple Myeloma (MM) and admitted with acute renal failure (ARF) by examining the relationship between renal failure and prognosis, the factors affecting the reversibility of renal failure, and the response of patients to treatment. Material and Method: In our study, the files of 520 patients, diagnosed between January 2010 and December 2021 in Ondokuz Mayıs University Medical Faculty Hospital Hematology Department, were scanned. The study included 97 patients, who were treated and followed-up in this department, who were diagnosed with MM according to the IMWG criteria and applied with ARF according to the RIFLE criteria, who were older than 18 years old, who received at least 4 cycles of induction chemotherapy, and whose response was evaluated after KT. The files of the patients were reviewed retrospectively. Results: ARF was seen in 97 (18,6%) of 520 patients diagnosed with MM. 69.07% (n=67) of the patients were male, 30,93% (n=30) were female, and the male/female ratio was found to be 2,23%. The median age of the patients was 63. The median estimated glomerular filtration rate (GFR) was 21 ml/min (4.6-49 ml/min), and 73.2% of patients had ISS stage 3. Twenty-four (24.74%) patients were taken to hemodialysis at the time of admission. It was observed that renal failure improved in 49,5% (n=48) of the patients, and it did not improve in 50.5% (n=49). The median survival time of the patients was found to be 54,3±7,3 months. It was observed that creatinine, calcium, phosphorus, total protein and beta 2 microglobulin levels at the time of admission were effective in the improvement of renal failure. At the same time, it was determined that plasmapheresis at the time of admission, no need for hemodialysis, and early treatment (≤5 days) were effective in the improvement of renal failure. It was observed that the improvement of renal failure did not change the myeloma response to treatment, but OS decreased in patients who developed endstage renal disease (ESRD). Discussion and Conclusion: Recovery of kidney damage appears to have a positive effect on long-term survival. For this reason, it is important to determine the factors affecting the recovery of kidney functions and to start treatment early.