Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.authorÖz, Abdullah Alper
dc.contributor.authorBayram, Mehmet
dc.contributor.authorÖzer, Mete
dc.contributor.authorArıcı, Selim
dc.date.accessioned2020-06-21T10:09:49Z
dc.date.available2020-06-21T10:09:49Z
dc.date.issued2009
dc.identifier.issn1302-4817
dc.identifier.urihttps://app.trdizin.gov.tr/publication/paper/detail/T1RZeE1qYzM=
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12712/6706
dc.description.abstractAmaç: Bu çalışmanın amacı direkt yapıştırma sırasında Andrews'un önerdiği klinik kronun orta noktası hedef alındığında yapılan dikey yön hatalarını bulmak ve en çok hangi dişte hata yapıldığını belirlemektir. Birey ve Yöntem: İlk ölçümler kliniğimizde straight wire teknik ile tedavi edilen ve tamamen sürmüş dişlere sahip 30 hastanın başlangıç modellerinde yapıldı. Model üzerinde her bir dişin okluzogingival klinik kron boyu ölçülüp bu değerin yarısı hesaplandı. Daha sonra klinikte aynı hastaların braketlerinin yatay slotunun insizalveya okluzal kenarlara uzaklığı ağız içerisinde dijital bir kumpas kullanılarak ölçüldü. Model üzerinde ve ağız içerisinde elde edilen veriler SPSS istatistik programında eşleştirilmiş t-testi kullanılarak analiz edildi. Bulgular: Sonuçlar incelendiğinde üst sağ ve sol orta kesici ve alt sol küçük azılar ve alt sağ 1. küçük azı (p001), üst sağyan kesici ve üst sol 1.küçük azı (p0,5) dişlerin braket konumları ile klinik kronlarının yarısı arasında istatistiksel olarak anlamlı farklar olduğu gözlendi. Sonuç: Özellikle kron boyu büyük olan üst orta kesici dişler ve bukkal yüzeylerinin direkt olarak görülmesi güç olan küçük azı dişlerinde dikey hataları elimine edebilmek için braketler dikey olarak konumlandırılmalarını sağlayan bir rehber alet yardımı ile yerleştirilmelidir.en_US
dc.description.abstractAim: The aim of this study was to investigate the vertical errors made during the direct bonding when the midpoint of the clinical crown was used as a reference point as Andrews recommended. Subjects and Methods: The occluso-gingival crown heights of all teeth were measured on the study models and the figures were divided in half. Then, the distances from the occlusal or incisal edges to the horizontal slots of the brackets on the same patients were measured by using digital calipers. The figures which were obtained from the model and intra oral measurements were analyzed using paired sample t-teston the SPSS statistic program. Results: There were statistically significant differences between the bracket position and the half of the clinical crowns of the upper left and right central, lower left both premolars and lower right first premolar (p<001), upper right lateral and upper left premolar teeth (p<0,5). Conclusion: A direct bonding bracket placement gauge which is available to bond brackets should be used during particularly the direct bonding of the long crown heights of the upper central incisors and premolar teeth which had uneasily observable buccal crown surface.en_US
dc.language.isoturen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.subjectDiş Hekimliğien_US
dc.titleStraight wire sistemine göre yerleştirilen braket konumunda yapılan dikey hatalaren_US
dc.title.alternativeVertical errors in bracket positioning according to Straight wireen_US
dc.typearticleen_US
dc.contributor.departmentOMÜen_US
dc.identifier.volume10en_US
dc.identifier.issue1en_US
dc.identifier.startpage15en_US
dc.identifier.endpage18en_US
dc.relation.journalOndokuz Mayıs Üniv. Diş Hekimliği Derg.en_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanıen_US


Bu öğenin dosyaları:

DosyalarBoyutBiçimGöster

Bu öğe ile ilişkili dosya yok.

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster