Comparison of the biomechanics of plates with modified surface texture in an in vitro chicken model

Abstract

Amaç: Kemik kırıklarının cerrahi tedavisinde uzun zamandır plak ve vida kombinasyonları sıklıkla kullanılmaktadır. Son yıllarda kırıkların cerrahi tedavisinin temel prensiplerinde bir takım değişiklikler meydana gelmiştir. Bu değişim kırık iyileşmesinin farklı mekanik koşullar altında farklılıklar göstermesinin anlaşılması ve kırık tedavisinde kullanılan malzeme bilgisinin gelişmesiyle olmuştur. Bu çalışmada yapısal özelliği değiştirilmeden yüzey şekli değiştirilen plakların stabilitesi değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışmada karşılaştırılan plaklar, üç farklı dizaynda (pürüzlü, oluklu ve pürüzsüz) ve standart olarak 4 delikli plak şeklinde tasarlandı. Tavuk kemiğinin özelliklerine göre hazırlanan plaklar, tavuk femurlarına yapılan transvers osteotomi sonrası fikse edildi. Plakların stabiliteleri in vitro koşullarda biyomekanik olarak test edildi. Plaklarla tespit edilmiş osteotomize kemiklere aksiyel yüklenme (kompresyon), üç nokta bükme (bending) ve burma (torsiyon) testleri uygulandı. Bulgular: Yapılan in vitro biyomekanik testler sonucunda plakların stabiliteleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı (p0.05). Oluklu yüzeye sahip plakların en dirençli olduğu görüldü. Sonuç: Bu çalışma, yüzey şekli değiştirilmiş plak gruplarının özellikle aksiyel yüklenme altında en az kontrol grubu kadar stabil olduğunu gösterdi. Ancak kullanılan plağın canlı organizma içinde nasıl sonuçlar vereceği henüz bilinmemektedir

Aim: Plate and screw combinations have long been in frequent use in the surgical treatment of bone fractures. Developments in the essentials of surgical fracture treatment in the last few years are mainly due to a better understanding of different responses to varying mechanical conditions and advances in the science of materials used for treatment. This study aimed to assess the stability of plates whose surface texture had been modified without affecting their structural characteristics. Materials and Methods: The plates used in the study were prepared as standard four-hole plates according to three different surface designs; sanded, grooved or smooth. The plates were designed for the particular characteristics of chicken bones; they were applied following transverse osteotomy of the femur. Their stability was biomechanically tested in vitro. The bones subjected to osteotomy and fixated by plates were tested for axial compression loading, three-point bending and torsion. Results: Mean resistance force for grooved surfaced plates was superior to sanded and smooth surfaced plates for all test types. The plates with grooved surface were the most resistant, followed in the order by the sanded and the smooth (control) plates (p<0.05). Conclusion: The study showed that the plates with surface modifications were at least as stable as the control group plates. We found most stable plate as grooved surfaced plate. The possible effects in the living organism are yet unknown