Tıkanma sarılıklı ratlarda taurolidine'in kolonik anastomoz iyileşmesi üzerine etkisi

Abstract

Amaç: Tıkanma sarılığı oluşturulmuş ratlarda Taurolidine kullanımının barsak anastomozu ve dolayısıyla yara iyileşmesi üzerine etkisini araştırmak. Yöntem: Çalışmada 40 adet erkek Wistar-albino cinsi sıçan kullanıldı. Ratlar çalışma öncesinde 12 saat aç bırakıldı ve TNF-? için kan örneği alındı . Yirmi rat içeren 2 ana grup oluşturuldu. Bunlar sham grubu ve koledokları bağlanarak kesilip tıkanma ikteri oluşturulan gruptu. Tüm ratlara, birinci cerrahi girişimden 4 gün sonra inen kolon tam kat kesisi ve anastomoz uygulandı. Tıkanma sarılığı ve kontrol grupları kendi içerisinde iki alt gruba ayrıldı. 1.günden itibaren deneklerin yarısına intraperitoneal 200mg/kg/gün serum fizyolojik (SF), diğer yarısına aynı dozda Taurolidine verildi. Anastomozdan 7 gün sonra denekler sakrifiye edildi. Anastomoze segment dışarı alınıp patlama basıncı ölçüldü. Bu segmentten hidroksiprolin ve histolojik inceleme için numune alındı. TNF-? ve bilirubin için kan örneği alındı. Bulgular: Tıkanma sarılığı-SF (TS-SF) grubunda ortalama anastomoz patlama basıncı, tıkanma sarılığı-Taurolidine (TS-T) grubu ile tıkanma sarılığı olmaksızın SF verilen gruba göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde düşük bulunmuştur (p0.01). TS-T ve tıkanma sarılığı olmayan gruplar arasında ortalama patlama basıncı açısından anlamlı fark saptanmamıştır (p0.05). TS-SF grubunun anastomozunda ortalama doku hidroksiprolin konsantrasyonu, TS-T grubu ile tıkanma sarılığı olmaksızın SF verilen gruba göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde düşük bulunmuştur (p0.001). TS-SF grubunun anastomoz iyileşmesindeki ortalama TNF-? konsantrasyonu TS-T grubu ile tıkanma sarılığı olmaksızın SF verilen gruba göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde yüksek saptanmıştır (p0.001). Taurolidine verilen tıkanma sarılığı olan ve olmayan gruplar karşılaştırıldıklarında TNF-? konsantrasyonu açısından anlamlı fark saptanmamıştır. Tıkanma sarılığı olmayıp, Taurolidine ve SF'in verildiği gruplar karşılaştırıldığında, istatiksel açıdan anlamlı fark saptanmamıştır. Histopatolojik incelemede, TS-T grubunda deneklerin anastomoz kesitlerinde, TS-SF grubuna göre, ödemin ve tüm katlardaki inflamatuar hücre infiltrasyonunun azaldığı, fibroblastik aktiviteye eşlik eden yeni kollajen sentezinin daha fazla olduğu ve belirgin yeni damar oluşumu gözlendi. Sonuç: İntraperitoneal uygulanan Taurolidine'in, yüksek TNF-? düzeylerini düşürdüğü ve uygulanan kolonik anastomozda patlama basıncı ve hidroksiprolin konsantrasyonunu pozitif yönde etkilediği görülmüştür.

Summary: The effect of taurolidine on healing of colonic anastomosis in rats with obstructive jaundice Purpose: The aim of the study is to investigate the effect of Taurolidine on intestinal anastomosis and wound healing in rats with obstructive jaundice. Material and Methods: In this study 40 male Wistar-Albino rats were used. Rats were not given any food for 12 hours before the procedure and a blood sample was taken for TNF-&#945;. Rats were divided into two groups, each containing 20 rats. The first group was sham group and the second group was obstructive jaundice group that is performed by ligation and division of choleduct. Four days later from the first surgical procedure we performed full thickness incision and anastomosis to the descending colon. Group 1 and 2 were also subdivided within themselves. We administered 200 mg/kg/day isotonic sodium (IS) via intraperitoneal route for the first half and Taurolidine to the second. Rats were sacrificed 7 days after the anostomosis. Anastomotic segments were resected and explosion pressure was measured. Samples were take from these segments for hydroxiproline and histological investigation. Blood samples were also taken for TNF-&#945; and bilirubin. Results: Mean anastomosis explosion pressure in obstructive jaundice-IS group, was statistically significantly lower than the obstructive jaundice-Taurolidine (OJ-T) group and the IS only group (p<0.01). However there was not a significant difference between OJ-T and non obstructive jaundice group in mean explosion pressure (p>0.05). Mean tissue hydroxyproline concentration at the anastomosis of OJ-IS group was significantly lower than OJ-T and only IS groups (p<0.001). Mean TNF-&#945; concentration at the anastomosis healing of OJ-IS was significantly higher than OJ-T and non-obstructive only IS group (p<0.001). When TNF-&#945; concentrations were compared, there was no statistically significant difference between the Taurolidine-Obstructive jaundice and Tauroludine-non-obstructive groups. There was also no significant difference between non-obstructive Taurolidine and IS given groups. At the histopatological investigation, it was discovered that there was less edema and infiltration of inflammatory cells in every layer in OJ-T group when compared to OJ-IS group. However, new collagen synthesis accompanying fibroblastic activity and neoangiogenesis was more prominent in OJ-T group. Conclusion: Intraperitoneally administered Taurolidine decreases high TNF-&#945; levels and colonic anostomosis explosion pressure and positively affects hydroxyproline concentrations.