Laparoskopik ventral fıtık onarımında kullanılan yamaların karın içi yapışıklıklarına etkisi: Sıçanlarda deneysel çalışma

Abstract

Amaç: Günümüzde açık ya da laparoskopik ventral herni onarımında sentetik yamalar yaygın olarak kullanılmaktadır. Biz bu deneysel çalışmada, laparoskopik yöntemle ventral fıtık onarımı yapılan sıçanlarda, farklı özelliklere sahip çeşitli yamaların karın içi yapışıklık oluşturma potansiyellerini incelemeyi amaçladık. Yöntem: Sıçanlar, her grupta 8'er denek olacak şekilde kontrol (1.grup), polipropilen (PP)(2. grup), hyalüronik asit/karboksimetilsellüloz kaplı polipropilen (PPH/K) (3. grup), expanded politetrafluoroetilen (ePTFE) (4. grup), antiadeziv hidrofilik kollajen kaplı polyester (POHK)(5. grup) ve polyester (PO)(6. grup) olmak üzere altı gruba ayrıldı. Kontrol grubundaki sıçanlara sadece laparoskopi uygulandı. Diğer gruplardaki sıçanlara laparoskopik yöntemle PP, PPH/K, ePTFE, POHK ve PO yamaları karın ön duvarına intraperitoneal olarak yerleştirildi. İki hafta sonra sıçanlar sakrifiye edildi. Karın ön duvarları geniş bir (U) kesisi ile açılarak yapışıklık şiddeti ve yapışıklık alanı değerlendirmesi yapıldı. Tüm sıçanlarda yama nedeniyle gelişen yapışıklıların fotoğrafları çekildi. Bulgular: Kontrol grubundaki sıçanlarda karın içi yapışıklık gözlenmedi. Yama konulan gruplardaki tüm sıçanlarda ise yapışıklık vardı. Fakat yapışıklık şiddeti ve alanı bakımından farklılıklar gözlendi. Polipropilen yama dışındaki tüm yama gruplarında, polipropilen yamadakinden daha az oranda yapışıklık oluştu (p0.05). Polyester yama üzerinde, ePTFE ve bileşik yamalara eşdeğer oranda yapışıklık tesbit edildi. Yapışıklık önleyici materyal ile kaplı iki bileşik yamada ve ePTFE de benzer oranda yapışıklık gözlendi. PPH/K ve POHK bileşik yamalarının laparoskopik kulanımında, sıkı rulo yapılması ve karın içi manüplasyonlar nedeniyle yapışıklık önleyici tabakada bozulmalar oldu. Sonuç: Tüm yamalarda, farklı oranlarda da olsa karın içi yapışıklık oluştu. Bileşik yamaların laparoskopik kullanımında, muhtemelen yapışıklık önleyici tabakalarında bozulmalar olması nedeniyle yapışıklıkların daha fazla oluştuğu sonucuna varıldı.

Purpose: Today, synthetic patches are being used in open or laparoscopic ventral hernia repairs widely. We have aimed to examine adhesive potentials of various patches in rats treated with laparoscopic ventral hernia repairs. Material and Method: Rats were divided into six different groups with 8 subjects on each group: control (group 1), polypropylene (PP) (group 2), hyaloronic acid/carboxymethylcellulose coated polypropylene (PPH/K) (group 3), expanded polytetraflouroethylene (ePTFE) (group 4), anti-adhesive collagen coated polyester (POAHK) (group 5) and polyester (PO) (group 6). Only laparoscopy was practiced on the rats in control group. PP, PPH/K, ePTFE, POAHK and PO patches were placed on front abdominal walls of the rats by laparoscopy method. After two weeks, the rats were sacrificed. Frontal abdominal walls were opened with a wide (U) cut, adhesion force and adhesion area were evaluated. Photos of the adhesions as a result of patches were taken in all rats. Results: Intra-abdominal adhesion was not observed in the rats of control group. Adhesion was observed in all the rats with patches. But there were differences in terms of adhesion force and area. In the other patch groups other than polypropylene, the amount of adhesions was lower (p<0.05) than polypropylene group. The adhesion observed on polyester patch was equivalent to ePTFE and composite patches. In two composite patches coated with anti-adhesive material and ePTFE, similar adhesion was observed. In laparoscopic use of PPH/K and POAHK composite patches, defects on anti-adhesive layer were observed as a result of tight rolling and intra-abdominal manipulations. Conclusion: Intra-abdominal adhesion was observed in all the patches. In laparoscopic use of composite patches, adhesions were higher probably as a result of defects in adhesive layers.