Santral Seröz Koryoretinopatide Koroid Kalınlığı ve İç Segment - Dış Segment Bütünlüğü ile Fotodinamik Tedavinin Etkisi

Abstract

Amaç: Akut ve kronik santral seröz koryoretinopati hastalarında artırılmış derinlik incelemeli optik koherans tomografi kullanılarak koroid kalınlığını ve son görme seviyesi ile iç segment dış segment bağlantısının bütünlüğü arasındaki ilişkiyi değerlendirmek.Gereç ve Yöntem: Bu klinik çalışmada, Ekim 2014-Ekim 2015 tarihleri arasında 27 santral seröz koryoretinopati hastasının hastalıktan etkilenen 27 gözü, hastalıktan etkilenmeyen 27 gözü ve 31 sağlıklı kontrolün subfoveal ve ortalama koroid kalınlıkları artırılmış derinlik incelemeli optik koherans tomografi kullanılarak prospektif olarak analiz edildi. Akut santral seröz koryoretinopati hastaları en az 6 ay tedavisiz takip edildi. Kronik santral seröz koryoretinopati hastalarına fotodinamik tedavi uygulandı ve en az 3 ay takip edildi. Takipler sırasında koroidkalınlığındaki değişiklikler ve son kontroldeki iç segment dış segment bütünlüğü analiz edildi.Bulgular: Akut santral seröz koryoretinopati hastalarının hastalıktan etkilenen gözlerinde ve hastalıktan etkilenmeyen diğer gözlerinde koroid kalınlıkları sağlıklı kontrollere göre anlamlı olarak fazlaydı; bununla birlikte bu ölçümler kronik santral seröz koryoretinopati hastalarının yalnızca hastalıktan etkilenen gözlerinde anlamlı olarak fazlaydı (p0,05). Kronik santral seröz koryoretinopati hastalarında, fotodinamiktedavi sonrasında koroid kalınlıkları anlamlı azalma gösterdi ve son görme seviyesi ile iç segment dış segment düzensizliği arasında pozitif ilişki saptandı (p0,05).Sonuç: Akut santral seröz koryoretinopati hastaları hastalıktan etkilenen ve hastalıktan etkilenmeyen gözlerde koroidal kalınlaşma gösterirken, kronik santral seröz koryoretinopati hastaları bunu yalnızca hastalıktan etkilenen gözlerde gösterdi. Bu sonuçlar akut santral seröz koryoretinopatinin sistemik faktörlerin bir sonucu olarak, oysa kronik santral seröz koryoretinopatinin lokal bir olay sonucu oluşabildiğini ilerisürmektedir.

Objective: To evaluate the choroidal thickness in patients with acute and chronic central serous chorioretinopathy using enhanced depth imaging-optical coherence tomography and the correlation between the integrity of the inner segment-outer segment junction and final visual acuity. Material abd Method: In this clinical practise, subfoveal and mean choroidal thicknesses of central serous chorioretinopathy patients with 27 affected eyes, 27 non-affected fellow eyes and 31 healthy controls were analyzed using enhanced depth imaging-optical coherence tomography prospectively from October 2014 to October 2015. Acute central serous chorioretinopathy patients were followed for at least six months with no treatment. Chronic central serous chorioretinopathy patients were treated with photodynamic therapy and followed for at least three months. During follow-up, the alteration of the choroidal thicknesses and on the final visit, the regularity of the inner segment-outer segment were analyzed. Results: The choroidal thicknesses were significantly greater in the affected eyes and the fellow eyes of acute central serous chorioretinopathy patients than in the healthy controls; however, these measurements were significantly greater in only the affected eyes of chronic central serous chorioretinopathy patients (p<0.05). In chronic central serous chorioretinopathy patients, the choroidal thicknesses were significantly decreased after photodynamic therapy, and a positive correlation was detected between the irregularity of the inner segment-outer segment junction and final visual acuity in chronic central serous chorioretinopathy patients (p<0.05). Conclusion: While acute central serous chorioretinopathy patients show choroidal thickening in affected and non-affected eyes, chronic central serous chorioretinopathy patients show it only in affected eyes. These results suggest that acute central serous chorioretinopathy may occur as a result of systemic factors, whereas chronicity may be a local event.