Kilo kaybının diz osteoartritinin semptomatik iyileşmesi üzerine etkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı diz osteoartrit (OA)'i olan obez hastalarda ağrı ve disabilite üzerine, kilo kaybının etkisini değerlendirmekti. Diz OA'i tanısı almış, vücut kitle indeksi (VKİ) 27kg/ msup2/sup 'nin üzerinde 40 hasta, 3 ay düşük kalorili diyet, iştah kesici ve nonsteroid antiinflamatuvar bir ilaçla tedavi edildi. Hastalar izometrik quadriseps egzersizleri ve haftada 3 kez l saatlik bir yürüyüş programı konusunda eğitildiler. Obesite için VKİ'i kullanıldı. Diz radyografileri daha kötü diz dikkate alınarak Kellgren ve Lawrence radyolojik kriterlerine göre evrelendirildi. Ağrı ve disabilite başlangıçta ve tedavi sonunda WOMAC OA indeksiyle değerlendirildi. Ortalama semptom süresi 4.53 0.78 yıl ve ortalama yaş 54.141.52 yıldı. Ortalama VKİ'i başlangıçta 37.100.65kg/msup2/sup ve 3.ayda 34.500.53kg/msup2/sup idi. Başlangıç değerlendirmesinde VKİ'i, yüksek ağrı ve disabilite skorları ile birlikteydi(sırasıyla r-0.395 p0.02 ve r0.367 p0.03). Çalışmanın sonunda ağrı ve disabilite skorları ile kilo kaybı arasında anlamlı ilişki gözlendi (sırasıyla p0.01 ve p0.01). Biz kilo kaybı oranı ile hastaların semptomatik iyileşmeleri arasında anlamlı korelasyon bulamadık. Bizim sonuçlarımız kilo kaybının diz OA'in semptomatik iyileşmesinde çok önemli olduğunu göstermektedir.

The purpose of this study was to assess the effects of weight loss on pain and functional performance in obese patients with knee osteoarthritis. Forty patients diagnosed with knee OA whose body mass index (BMI) was more than 27kg/m² were treated with a low caloric diet, an appetite supressant and nonsteroidal antiinflammatory drugs for 3 months. The patients were instructed to follow a walking program for l hour three times per week and isometric quadriceps exercise. The body mass index was used as a measure of obesity. The knee radiographs were graded, for OA based on the worse knee, according to the Kellgren and Lawrence radiographic criteria. Pain and disability were assessed at the beginning and the end of the study using the WOMAC (Western Ontario and Mc Master Universities) OA index. The mean age was 5414±l.52 years with a mean symptom duration of 4.53± 0.78 years, Average BMI was 37.10±0.65kg/m² atbaseline and was34.50±0.53kg/m² at 3, months. At initial evaluation, BMI was associated with high pain and disability scores. There were a significant correlation between baseline BMI and pain, disability scores(r0.395, p0.02 and r0.367,p0.03 respectively). A significant relation was observed between loss of weight with pain and disability scores the end of the study (respectively p<0.01, p<0.01). We found no significant correlation between improvement in symptoms of patients and proportion of body weight loss. Our results suggest, body weight loss are more important in symptomatic relief of knee OA.