Stafilokoklarda metisilin direncinin polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) ve oksasilin agar tarama yöntemi ile araştırılması

Abstract

Metisilin dirençli stafilokok infeksiyonları hastane kaynaklı infeksiyonların en sık nedenleri arasındadır. Metisilin direncinin doğru olarak saptanmasının bazı zorlukları vardır. Duyarlılık testleri ile metisilin direnci güvenilir bir şekilde mikrodilüsyon, oksasilin ağar tarama (OAT) ve disk difüzyon testi ile saptanabilir. Çalışmanın amacı, metisilin dirençli stafilokokların saptanmasında polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) ve OAT testinin duyarlılığının karşılaştırılmasıdır. Çalışmaya 1999 yılında hastanemizde etken olarak izole edilen 157 Staphylococcus aureus ve 103 koagülaz-negatif stafilokok (KNS) suşu alınmıştır. PCR ile mecA geninin 533 baz çiftlik bölgesi amplifiye edilmiştir. OAT testi için % 4 NaCI ve 6 µg/ml oksasilin içeren Mueller Hinton besiyeri kullanıldı. Yüksek inokulum (10sup6/sup bakteri/ml) kullanılarak, 35C'de S.aureus için 24 saat KNS'ler için 48 saat inkübasyon uygulandı. PCR ile 56 (% 35.7) S.aureus-ve 67 (%65.1) KNS'de mecA geni pozitif olarak bulunurken OAT testi ile 60 (% 38.2) S. aureus ve 68 (% 66) KNS suşunda metisilin direnci saptanmıştır. Tüm stafilokoklarda OAT testinin PCR'ye göre duyarlılığı % 100, özgüllüğü % 96.5, pozitif prediktif değeri % 96.1, negatif prediktif değeri % 100 ve temel uyumu % 98.1 olarak belirlenmiştir. Staphylococcus aureus'da metisilin direncinin gösterilmesinde PCR altın standart olarak düşünülse de, rutin labaratuvar uygulamalarında bu teknik OAT testine göre hızlı olmasına rağmen zaman alıcı ve pahalı olarak yorumlanmıştır. Metisilin direncinin saptanmasında OAT testinin duyarlılık ve özgüllüğünün yüksek olması nedeniyle PCR'ye alternatif olduğu düşünülmüştür.

Methicillin resistant staphylococcal (MRS) infection is the most common causes of hospital infections. True determination of methicillin resistance is difficult. Reliable susceptibility tests for detecting MRS are the microdilution test, the oxacillin salt agar screen (OSAS) method and standard disk diffusion test. The aim of this study was to compare the sensitivity of polymerase chain reaction (PCR) and OSAS methods used in detecting methicillin resistance. Totally 157 Staphylococcus aureus and 103 coagulase-negative Staphylococci (CNS) collected from individual patients over 1999 year period were studied. Target DNA was 533 bp regions of mecA genes by PCR. Mueller Hinton agar with 4% NaCI plus 6 µg/ml oxacillin was used for OSAS. The susceptibility assay was carried out with high inoculum (10⁶ CPU) and incubation at 35°C for 24 hours for S. aureus and 48 hours for CNS. Using the PCR technique, the mecA gene was detected in 56 (% 35.7) S. aureus and 67 (% 65.1) CNS isolates. Sixty (% 38.2) strains of S. aureus and 68 (% 66) strains of CNS were methicillin-resistant with OSAS. OSAS detects methicillin resistance among staphylococci with sensitivity, specificity, positive and negative predictive values, and agreement of 100%, 96.5%, 96.1%, 100%, and 98.1%, respectively. Although PCR assays for the mecA gene are currently considered a "gold standard" for identifying methicillin-resistant S. aureus, this technique is time consuming and expensive in routine laboratory. OSAS is a good alternative to PCR to determine MRS.