Katarakt cerrahisinde ön kapsülotomi yönteminin arka kapsül opasifikasyonuna etkisi

Abstract

Arka kapsül opasifikasyonu (AKO) katarakt cerrahisi sonrası geç komplikasyonlardan biri olarak karşımıza çıkmaktadır. Oluşan arka kapsül opasifikasyonu cerrahinin başarısını gölgelemektedir. Bu komplikasyon birçok faktöre bağlı olarak gelişmektedir. Kapsülotomi tekniğinin de arka kapsül opasifikasyonuna etkisi bilinmektedir. Ön kapsülotominin arka kapsül opasifikasyonuna olan etkilerini araştırmak için 19 Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalında Şubat 1991- Kasım 1996 tarihleri arasında planlı ekstra kapsüler katarakt ekstraksiyonu (PEKKE)-kapsül içi İOL implantasyonu yapılan 198 vaka retrospektif olarak incelendi. Bu amaçla poli metil metakrilat (PMMA) ve heparin kaplı PMMA lens implante edilen hastalar envelop ve continuous curvilinear capsulorhexis (CCC) kapsülotomi açısından 2 gruba ayrılarak incelendi. Gruplar ayrı olarak değerlendirmeye tabi tutuldu. Hastalar 3-48 (ortalama 34) ay takip edildi ve 37 vakada (%18.6) arka kapsül opasifikasyonu gelişti. Toplam olarak envelop kapsülotomi yapılan 94 hastanın 23'ünde (%24.5), CCC yapılan 104 hastanın 14'ünde (%13.5) arka kapsül opasifikasyonu tesbit edildi. Sonuç olarak CCC yöntemi ile ön kapsülotomi yapılan hastalarda arka kapsül opasifikasyonu envelop kapsülotomi yapılanlara göre anlamlı olarak az bulundu (P0.05).

Posterior capsule opacification is one of the late complications of cataract surgery. The formation of the posterior capsule opasification overshadowed to the success of the surgery. This complication is dependent on many factors. The effect of the method of the capsulotomy to the posterior capsule opacification are also known. To determine the effect of the anterior capsulotomy to the posterior capsule opacification; 198 patients who were operated of planned extracapsular cataract extraction (PECCE) in the bag intraocular lens (IOL) implantation in Ondokuz Mayıs University Medical Faculty, Department of Ophthalmology between February 1991-November 1996 period were examined retrospectively. Patients who were implanted Poly Methyl Metacrilat (PMMA) lenses and heparin surface modified PMMA lenses were separated into 2 groups for envelope capsulotomy and continuous curvilinear capsulorhexis. The groups were evaluated individually. Patients were followed 3-48 months (mean 34) and in 37 eyes (%18.7) posterior capsule opacifications developed. Posterior capsule opacification was seen in 23 of 94 eyes (%24.5) who had a envelope capsulotomy, posterior capsule opacification was seen in 14 of 104 eyes (%13.5) who had a CCC capsulotomy. As a result, posterior capsule opacification was found evidently less in the patients who had a anterior capsulotomy with the methods of CCC (P<0.05).