Bazı kestane (Castanea sativa Mill.) genotiplerinin Cryphonectria parasitica (Murrill) Barr' ya duyarlılıklarının belirlenmesi

Abstract

Bu araştırma, Karadeniz Bölgesinden selekte edilmiş bazı kestane genotiplerinin kestane kanseri hastalığı etmeni C. parasitica (Murrill) Barr'ya karşı duyarlılıklarının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışma, 2002 yılında Ordu ili Fatsa ilçesinde bulunan kestane bahçesindeki 5 yaşlı fidanlar üzerinde yürütülmüştür. Denemede, Samsun'dan selekte edilen üç (552-8, 554-14 ve 556-8) ve Sinop'tan selekte edilen beş kestane genotipi (SE 3-12, SE 18-32, SE 21-2, SE 21-9 ve SA 5-1) ile patojenin Salıpazarı ilçesinden (Samsun) elde edilen virulent bir izolatı (S 78-02) kullanılmıştır. İnokulasyondan 4.5 ay sonra lezyon alanları ölçülmüş ve piknit oluşumları incelenmiştir. Araştırma sonucunda, C. parasitica'ya. duyarlılık bakımından genotipler arasındaki farklılık istatistiksel olarak önemli bulunmuştur. En geniş lezyon alanına ve lezyon alanında bol miktarda piknite sahip olan SA 5-1 genotipi en duyarlı genotip olarak saptanmıştır. 556-8 ve SE 3-12 genotipleri ise en küçük lezyon alanlarına ve daha az piknit oluşumuna sahip olmaları nedeniyle nispeten dayanıklı genotipler olarak belirlenmişlerdir.

The aim of this research is to determine the reactions of some chestnut genotypes selected from the Blacksea Region against Chestnut Blight disease agent C. parasitica (Murrill) Barr. The research was performed on five years old chestnut seedlings in a orchard in Fatsa district of Ordu province, in 2002. Three genotypes selected from Samsun (552-8, 554-14 ve 556-8) and five genotypes selected from Sinop (SE 3-12, SE 18-32, SE 21-2, SE 21-9 ve SA 5-1) and a virulent isolate of the pathogen (S 78-02) obtained from Salıpazarı district (Samsun) were used in the study. Lesion areas were measured 4.5 months after inoculation and pycnidia formations were examined. As a result, it was determined that the difference among the genotypes, in terms of their reactions against C. parasitica, was statistically significant. SA 5-1 genotype, which has the largest lesion areas and abundant pycnidia on lesions was found as the most susceptible genotype. 556-8 and SE 3-12 genotypes which have smaller lesion areas and less pycnidia on lesions, were determined to be rather resistant against the disease.