Cox regresyon modelinde oransal hazard varsayımının artıklarla incelenmesi ve akciğer kanseri hastaları üzerinde uygulanması

Abstract

Amaç: Cox regresyon modelinde oransal hazard varsayımını artıklarla incelemek ve akciğer kanseri hastaları üzerinde uygulamak. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma, 227 akciğer kanseri tanısı alan hastayı kapsamaktadır. Akciğer kanseri teşhisi konan hastaların sağ kalım süresine etki eden prognostik faktörleri belirlemek için Cox regresyon modeli kullanıldı. Bulgular: Hastaların sağ kalım sürelerine etki eden faktörler incelendiğinde; çomak parmak varlığı, aort invazyonu, tümörün evresi, TNM sınıflandırmasına göre T, N, M faktörlerinden her biri, karaciğere metastaz olması, KHDAK hastaların epidermoid karsinom ve diğer grup diye sınıflandırılmasının prognoz üzerinde istatistiksel olarak anlamlı olduğu gösterildi (p 0.05). Sonuç: Kurulan Cox regresyon model hem test hem de Schoenfeld artıklarıyla grafiksel olarak incelendi ve modelin oransal hazard varsayımını sağladığı görüldü. Analizler için SAS macro yazıldı.

Objective: To aim of this study was to investigate proportional hazards assumption in Cox regression model with application to patients with lung cancer. Material and Methods: Two-hundred twenty-seven patients with lung cancer were included in this study. Cox regression model was used to determine the prognostic factors that affect survival time in patients. Results: Using the Cox regression model we found that the factors that had an impact on survival with a statistical significance (p< 0.05) were clubbing, aortic invasion, staging of the tumour, T, N, M, factors according to the TNM classification, division of NSCLC patients into squamous cell carcinoma and others, and brain metastases. Conclusion: Cox regression model was investigated in terms of graph using statistical test and Schoenfeld residuals. The results suggest that the model holds proportional hazards assumption. The SAS macro was written for the analysis.