Üç farklı kök kanal dolgu tekniğinin apikal sızıntı yönünden elektrokimyasal yöntemle karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, üç farklı kök kanal dolgu tekniğinin apikal sızdırmazlığının elektrokimyasal yöntem kullanılarak incelenmesidir. Gereç ve Yöntem: Çalışmada otuz dört adet tek köklü ve tek kanallı alt premolar diş kullanılmıştır. Tüm dişler Mtwo nikel titanyum döner sistem eğeleri kullanılarak prepare edildi. Daha sonra dişler her biri 10 dişten oluşan 3 gruba ayrıldı ve lateral kompaksiyon, devamlı ısıyla obturasyon ve tek kon teknikleri kullanılarak dolduruldu. Dört diş pozitif ve negatif kontrol grubu olarak ayrıldı. Tüm dişler elektrokimyasal deney düzeneğine yerleştirildi ve kondüktometreye bağlandı. Elektriksel iletkenlik ölçümleri başlangıç, 1 saat, 1 gün, 3 gün ve 1 hafta olmak üzere beş zaman diliminde yapıldı. Verilerin istatistiksel analizinde tekrarlanan ölçümlü varyans analizi ve Duncan çoklu karşılaştırma testi kullanıldı. Bulgular: Tüm tekniklerde sızıntı değerleri zamana bağlı olarak artış göstermiştir. En düşük ortalama sızıntı değerleri devamlı ısıyla obturasyon tekniği ile doldurulan dişlerde gözlendi ve lateral kompaksiyon tekniği ile arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p 0,05). Tek kon tekniğinde ise orta derecede sızıntı görüldü ve diğer iki teknikle arasında anlamlı bir fark bulunamadı. Sonuç: Açılı güta perka kullanılarak tek kon tekniği ile doldurulan dişlerle devamlı ısıyla obturasyon ve lateral kompaksiyon teknikleri ile doldurulan dişler arasında apikal sızıntı yönünden fark görülmedi. Tek kon tekniği kolay ve kısa zamanda uygulanması nedeniyle klinik kullanımda avantaj sağlayabilir.

Aim: The aim of this study was to investigate the apical sealing ability of three different root canal obturation techniques using an electrochemical technique. Materials and Methods: Thirty-four single-rooted lower premolar teeth with single canals were used in this study. All teeth were prepared using Mtwo rotary nickel titanium instruments. Then the teeth were divided into three groups each consisting of 10 teeth and obturated using lateral compaction, continuous wave of condensation and single cone techniques. Four teeth were remained as positive and negative controls. All teeth were placed in the electrochemical testing apparatus and the system was connected to a conductivitymeter. The measurements were taken at baseline, 1 hour, 1 day, 3 days and 1 week. Analysis of variance for repeated measures and Duncan‘s multiple range tests were used for the statistical analysis of the data. Results: Lowest mean leakage values were observed in continuous wave of condensation group and the difference between lateral compaction and continuous wave of condensation groups was statistically significant (p < 0,05). There was a moderate leakage in single cone group and the difference with neither group was statistically significant. Conclusion: The apical leakage of the teeth obturated with single cone technique using match taper gutta percha cones was not statistically significant with the teeth obturated using continuous wave of condensation and lateral compaction techniques. The single cone technique may provide advantage in clinical use since it is easier and less time consuming.