Parazitoid Dibrachys boarmiae (Walker, 1863) (Hymenoptera : pteromalidae)'nin ergin öncesi gelişim süresi, verim, eşey oranı ve ergin oranı ve ergin yaşam süresine konaktaki toplam lipid, glikojen ve protein miktarlarının etkileri / Adnan Sarıkaya; Danışman Adem Gülel.

Abstract

Konu ile ilgili denemeler iki farklı konak türü [Galleria mellonella (L., 1758) ve Achoria grisella (Fabr., 1794)] ile 25±2°C sıcaklık, % 65±5 bağıl nem ve 24 saat aydınlık şartlarında yapıldı. Konak türünün Dibrachys boarmiae'nin verim ve eşey oranını etkilediği görüldü. Erginlere besin verilip verilmemesi ergin yaşam süresini etkilemiştir. Besin verilmeyen parazitoid erginlerinden dişiler, erkeklerden daha uzun yaşadı. Konak türü de besin verilmeyen parazitoid erginlerinin yaşam süresini etkiledi. Devamlı olarak beslenme olanağı verilen parazitoid erginlerinde ergin yaşam süresi arttı. Konak G. mellonella prepuplarının, toplamda A. grisella prepuplarından daha fazla miktarda lipid, glikojen ve protein içerdikleri, fakat konağın yaş ağırlığının miligramı başına düşen miktarlarında ise durumun tersi olduğu tesbit edildi. Parazitoid puplarının ergin öncesi gelişim süresince lipid ve glikojen miktarı azalırken, protein miktarında önemli bir azalmanın olmadığı belirlendi. Parazitoidlerde maksimum ergin yaşam süresi, gün aşırı beslenme imkanı verilen dişilerde elde edildi. Parazitoidin konakla etkileşim süresi arttıkça oğul döldeki verim arttı, fakat eşey oranında önemli bir değişiklik olmadı. Konakla etkileşim süresinin artmasının, parazitoid dişilerinde toplam lipid miktarında sürekli bir azalmaya, glikojen miktarında ise ilk beş günde çok fazla olacak şekilde bir artışa neden olduğu, protein miktarında ise önemli bir değişmeye neden olmadığı tesbit edildi. Parazitoid dişilerinin erkeklerden daha fazla lipid ve protein, daha az glikojen içerdikleri görüldü. Elde edilen sonuçlar, konak tercihinde morfolojik olarak konak büyüklüğünün, kimyasal olarak da konağın içerdiği toplam madde miktarının etkili olduğunu, ergin evredeki beslenme rejiminin, parazitoid dişilerinin temel besin bileşenlerini etkilediğini, konaktaki toplam lipid, glikojen ve protein miktarlarının parazitoidin gelişim süresi, verim, eşey oranı ve ergin yaşam süresine etkili olduğunu göstermiştir.