Evsel atıksuların fiziko-kimyasal arıtımında killerin kullanılması / Sevil Bilgiç; Danışman Vedat Pınarlı.

Abstract

Bu çalışmada doğal ve aktifleştirimiş killer evsel atıksuların koagülasyonunda demir (III) klorür (FeCI3,6H2O)ve alüminyum sülfat (AI2(SO4)3,18H2O) gibi geleneksel koagülantlara alternatif olarak kullanıldı.Laboratuvar ölçeğinde koagülasyon jar testleri yapıldı. Ham atıksuyun koagülasyonu sırasıyla (0.3-1.5) g/l ve (30-80)mg/l doz aralıklarında aktifleştirilmiş kil ve demir (III)klorür ilave edilerek gerçekleştirildi. Prosesde aktif kil kullanılmasıyla elde edilen maksimum giderim verimleri; Biyokimyasal Oksijen İhtiyacı (BOİ5)%78, Kimyasal Oksijen İhtiyacı (KOİ)%79, Fosfat %99, Askıda Katı Madde (AKM) için %96 dır. Diğer taraftan demir(III) klorür kullanımı ile elde edilen maksimum giderim verimleri BOİ5 %69, KOİ %66, fosfat %99 ve AKM için % 94 bulundu. Aktifleştirilmiş kilin dane boyutu küçültüldüğünde kil materyalinin daha küçük miktarlarının ilavesiyle benzer giderim verimleri bulundu. Arıtım prosesinde doğal kil , aktifleştirilmiş kil kadar verimli bulunmadı.Ancak doğal kilin tamponlanma kapasitesinden dolayı ham atıksuyun pH ve alkalinitesi arıtımdan sonra hemen hemen aynı seviyede kaldı. Demir (III) klorür yerine aktifleştirilmiş kil ile arıtımdan sonra oluşan atıksu çamurları vakum filtrasyonu ile daha kolay susuzlaştırıldı. Demir (III) klorüre göre aktifleştirilmiş kilin kullanımı ile elde edilen çamurların filtrasyona gösterdikleri özgül direnç yaklaşık 10 kat azalarak sırasıyla 1,6.10(14) m/kg ve 1,7.10(13) m/kg bulundu.