Soyut resimde plastik düzenleme unsurlarından ''çizgi ve leke'' / Tülay Sengir; Danışman Hilmi Özbay.

Abstract

Soyut resim, hem oluşum sürecinde hem de izleme sürecinde sanatçıyı estetik ve plastik değerler yönünden incelemeye araştırmaya iten bir konumdadır. Bu da soyut resimde plastik düzenleme unsurlarının tam anlamıyla öz, içerik ve fonksiyonun araştırılmasını, özümlenmesini gerektirir. Yaşadığı dünya, izlediği objeler ve gördüğü her şeyden farklı boyutta etkilenen ve gördükleriyle hissettiklerinin senteziyle üreten sanatçı; bu üretim sürecinde ifade için plastik düzenleme unsurlarını malzeme olarak kullanır. Çizgiyi, lekeyi, rengi, noktayı estetiğin hizmetine sunar ve bu elemanların ritmiyle, dengesiyle estetiğe adım adım yaklaşabilir. Sanat bir dildir ve bu dilin kelimelerini öğrenmek, o dili öğrenmek demek değildir. Önemli olan dilin olgunluğuna ermektir. Sanat dilini bir ruh içinde ortaya koymaya çalışan sanatçı, düşünsel olgunluk, teknik hakimiyet, estetik kaygı ve heyecanı ile sanatın dilini konuşabilir. Günümüz resim sanatı da bir takım plastikkaygılar içermektedir. Ancak plastik düzenleme unsurlarının tam anlamda özümlenmesi, sanat eserini belli olgunluğa eriştirebilir. Neyi değil, nasıl üretme kaygısı içinde olan sanatçının problemi, konu ne olursa olsun, tablo karşısında hissettiği estetik kaygılardır. Güzeli yaşamak ve yaşatmak isteyen sanatçı, estetik problemlerini, plastik düzenleme unsurlarının çözümüyle yenebilecektir. Gerçek sanat eseri daima bir gerilim, bir sancı içerir. İşte eserde hareket, dinamizm, denge, ritm, coşku ancak çizgi ile leke ile yakalanabilir. Sanatçı eserinin karşısında plastik elemanların ritmik dansını hissedebiliyorsa onun estetiğini yeğayabilir. Bu çalışmamda soyut resim tanımlanırken, bunun sanat evriminde kaçınılmaz bir süreç-sonuç-olduğu ve soyut resimde plastik düzenleme unsurlarının önemi vurgulanmıştır. Sanat eserlerinin plastik düzenlemesi yapılırken çizgi ve lekeye geniş yer verilmiş, bu değerler estetik ve plastik açıdan yorumlanmıştır.