Postmenapozal osteoporozda kısa süreli kalsitonin kullanımının kemik dansitesi, klinik bulgular ve serum biyokimyasına etkileri / Hüseyin Turan.

Abstract

Vücuttaki total kemik miktarının veya birim hacime isabet eden kemik kütlesinin azalması ile foksiyonel kapasitede kısıtlanma şeklinde tarif edilen osteoporoz, postmenapozal popülasyonun gittikçe artması ile birlikte morbidite, mortalite ve ekonomik maliyet problemlerini de beraberinde getirmektedir. Osteoporoza sekonder gelişen femur boyun kırığı nedeniyle A.B.D.'de yılda 3.4 milyar dolar harcandığı gözönüne alınırsa, osteoporozu tedavi etmenin en iyi yolunun riskli kesimi belirleyip tedbirleri almak, fonksiyonel kapasiteyi artırmak için gereken tedavi yöntemlerini kullanmak olduğunu söyleyebiliriz. Yaptığımız çalışmada, bir polipeptid hormon olan kalsitoninin postmenapozal osteopotik 20 hastada, klinik ve biyokimyasal parametreler ile kemik dansitesine olan etkisini 20 vakadan oluşan kontrol grubu kullanarak araştırdık. Her iki gruba bel + sırt ağrısı nedeniyle Standart Fizik Tedavi + Medikal Tedavi uygularken, deney grubuna, ilaveten 25 gün süreyle salmon kalsitonin 100 IU/gün i.m. ve kalsiyum 1 gr/gün p.o. verdik. İntolerans nedeniyle tedaviyi bırakan hasta olmadı. Çalışmanın başlangıcında hastaların herbirinin ağrı skoru lomber fonksiyonel kapasite kısıtlılığı, 20 metrelik mesafeyi yürüme süresi, tam kan sayımı, sedimantasyon, alkalen fosfataz, kalsiyum, fosfor ve diğer rutin kan biyokimya parametreleri ile lomber 2. ve lomber 3. vertebraların trabeküler kısmının densitesi QCT ile ölçüldü. Tablo:XI, XII (Bkz. Ekler) Tedavi bitiminde bu parametreler tümüyle tekrarlandı. Sonuçta, bu parametrelerde belirgin düzelmeler saptandı ve postmenapozal osteoporozda kalsitonin kullanımının etkin bir tedavi aracı olduğu ve risk altındaki postmenapozal kişilerde de kullanımının uygun olacağı görüşüne varıldı.