Torakolumbar vertebra kırıklarında cerrahi tedavi sonuçları / Ali Rıza Ergün; Danışman T. Nedim Karaismailoğlu.
Abstract
Bu çalışmada kliniğimizde Ocak 1996 ve Haziran 2001 tarihleri arasında torakolumbar vertebra kırığı nedeni ile cerrahi tedavi ettiğimiz 101 hastadan yeterli takipleri olan 65 hastanın sonuçları incelendi.Takip edilen 65 hasta nın 40'ına (%61.6)posterior girişim yapıldı. Ortalama takip süreleri anterior girişiminde 30 ay posterior girişiminde 17.9 aydı. Anterior girişim yapılan hastaların 11'i (%44) kadın, 14'ü (%56) erkekti. Posterior girişiminde ise 18'i (%45) kadın 22'si (%55) erkekti. Anterior girişiminde ortalama yaşı 38.16 posterior girişiminde ise 34.4 yaşdı. Kırıklar en sık yüksekten düşme ile olmuş ve en sık torakolumbar bölgeyi tutmuştur.Hastalarımız ortalama 3.7 gün sonra ameliyat edilmiştir. Anterior girişim yaptığımız tüm hastalar burst tipi vertebra kırıkları idi. Posterior cerrahi yaptığımız hastaların 26'ı (%60) burst,2'i(%5)emniyet kemer tipi , 5'i (12.5)kompresyon, 9'u (%22.5) kırıklı-çıkık tipi kırıklardı. Anterior girişim yapılan hastalarda %84'ünde , posterior girişiminde %50 olmak üzere en sık Alıcı enstruman kullanıldı. Nörolojik hasarı olmayan hastalar ortalama 1 haftada korse ile ayağa kaldırıldı ve ortalama 3 ay korse kullandırıldı. Hastaların birinde geç dönem yüzeyel enfeksiyon görüldü. Diğer komplikasyonlar ise bir hastada vida kırılması üç hastada implant malpozisyonu idi.Anterior ve posterior yapılan tüm hastalarda füzyonun yeterli olduğu görüldü. Tüm hastalar radyollojik ve klinik olarak değerlendirildi. Preoperatif ,postoperatif ve takipte ön arka ve yan da cobb metoduna göre segmental kifoz ve skolyoz açısı,saggital indeks, vertebra kompresyon miktarı ve CT'de kanal darlığına bakkıldı. Postop dönemde hastalarımızda anterior girişte ortalama 1.7., posterior girişiminde 0.7 Frankel derecesi nörolojik iyileşme saptanıldı.Kanal darlığı ise anterior girişiminde %60.4'den %3.2,posterior girişiminde ise %51.1'den %21.9'a indirildiği tespit edildi.Vertebra kompresyon miktarı anterior girişiminde ortalama preop.%49.4,postop.%20.8 ölçüldü ve %57.8düzelme olduğu görüldü.Takipte ortalama %3.6korreksiyon kaybı mevcuttu.Posterior girişiminde ise ortalama preop.%42.8, postop.%17.1 ölçüldü ve %60 düzelme olduğu görüldü. Takipte ortalama %0.1 korreksiyon kaybı mevcuttu.Vertebra skolyoz açısı anterior girişiminde ortalama preop.5.04°, postop.3.61°ölçüldü ve %28.3 düzelme olduğu tespit edildi. Takipte ortalama 2.99°korreksiyon kaybı mevcuttu. Skolyoz açısı posterior girişiminde ise ortalama preop.4.30°, postop.2.15°ölçüldü ve %50 düzelme sağlandı. Takipte ortalama 0.7°korreksiyon kaybı mevcuttu. Vertebra kifoz açısı anterior girişiminde ortalama preop.20°.40°, postop.8.12° ölçüldü ve %60.4 düzelme sağlandı. Takipte ortalama %5.4° korreksiyon kaybı mevcuttu. Posterior girişiminde ise ortalama preop.19.65°, postop. 6.37° ölçüldü ve % 67.5 düzelme olduğu görüldü. Takipte ortalama 4.13° korreksiyon kaybı mevcuttu. Vertebra saggital indeksi anterior girişiminde ortalama prreop. 17.9°, postop.6.50° ölçüldü ve %63.6 düzelme olduğu görüldü. Posterior girişiminde ise ortalama preop.20.84°, postop.8.1° ölçüldü ve %61.1 düzelme sağlandı.Hem anterior girişim hem de posterior girişim ve instrumantasyon sonrası vertebral kolon şekli ve stabilizasyonu literatürlerle uygun olarak yüksek oranda sağlandı. Geç dönemde iki girişim sonrasında önemli korreksiyon kaybı tespit edilmedi. Anterior girişim ve instrumantasyonla spinal kanal restorasyonu ve nörolojik iyileşme daha iyi sağlanabilmektedir. Posterior girişim skolyoz açısını düzeltmede daha başarılı olduğu tespit edildi. Endikasyonu iyi konulduğunda hem anterior hem de posterior instrumantasyon vertebra kırıkları sonrası spinal kolonun şeklini düzeltmesinde kanal restorasyonun sağlanmasında hastanın erken mobilizasyonunda nörolojik iyileşmenin hızlandırılmasında başarılı bir tedavi şekli olduğu sonucuna varıldı.
