Başkasının yerine ibadet etme sorunu

Abstract

İslam dinine göre ibadetlerde asıl olan mükellefin, ibadeti bizzat kendisinin eda etmesidir. Ancak kimi zaman hastalık yaşlılık vb. hayat şartları buna izin vermeyebilir. Bu sebeple İslam dini, insanlara bazı durumlarda başkasının yerine ibadet etme ruhsatı tanımıştır. Bu çalışmada Hanefi, Maliki, Şafii ve Hanbeli mezhepleri esas kabul edilerek başkasının yerine ibadet etmenin hangi durumlarda mümkün olup olmayacağı konusu ele alınmıştır. Konu kavramsal çerçeve ve meselenin temel dayanağı ele alındıktan sonra sırf bedenen yapılan ibadetlerde, sırf mali olarak yapılan ibadetlerde, adak ve kefaretlerin ifasında niyabet olarak dört başlık altında incelenmiştir. Bedeni ibadetlerde başkasının yerine ibadetin ifası mümkün değilken, mali ibadetlerde genel olarak geçerli, hem mal hem de beden ile yapılan ibadetlerde ise belirli şartlarda mümkün gözükmektedir.

According to the Islamic religion, the main taxpayer is the self-fulfillment of the worship. However, sometimes life conditions may not allow this. For this reason, Islam has given people a license to worship in some cases instead of someone else. In this study, the issue of whether or not it is possible to worship in someone else's place by considering the Hanafi, Maliki, Shafi and Hanbali sects as the basis is discussed. After discussing the conceptual framework and the basic basis of the issue, it has been examined under four headings as prayers performed solely in the body, in worship only financially, in the performance of vows and penance. While it is not possible to perform someone else's place of worship in bodily worship, it is generally valid for financial worship, and it seems possible under certain conditions in both goods and body worship