Giresun İlinde İzole Edilen Vankomisine Dirençli Enterococcus faecium Klinik İzolatlarının Moleküler Özellikleri

Abstract

Amaç: Son yıllarda nozokomiyal enfeksiyon etkenleri arasında ilksıralarda yer alan Enterococcus faecium izolatlarının artan çokluantimikrobiyal direnç gelişimi, özellikle virulans faktörleri gibi birçoközelliğinin daha ayrıntılı incelenmesi gerektiğini ortaya koymuştur.Çalışmada, vankomisine dirençli E. faecium (VREfm) izolatlarınınvirulans faktörlerinin, direnç genlerinin ve genotipik benzerliklerininincelenmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Giresun Devlet Hastanesi MikrobiyolojiLaboratuvarı’nda çeşitli klinik örneklerden izole edilmiş olan ve fenotipik olarak vankomisine dirençli bulunan 37 adet Enterococcus faecium izolatı incelenmiştir. İzolatların tanımlaması ve in vitro antimikrobiyal duyarlılık testleri Vitek-2 otomatize sistemi (BioMérieux, ABD)ile yapılmıştır. Vankomisine ve teikoplanine direnç durumları sıvı mikrodilüsyon yöntemi ile incelenmiştir. Vankomisin direnç genleri vanA,vanB ve virulans genleri esp, gelE, hyl, cylA ve asa1 genleri PCR ilearaştırılmıştır. Biyofilm üretimi fenotipik olarak Kongo Red Agar(CRA) yöntemi ile belirlenmiştir. Klonal ilişkinin belirlenmesi içinRAPD-PCR yöntemi kullanılmıştır.Bulgular: İzolatların tümü vankomisin ve teikoplaninin yanı sıra tetrasiklin, norfloksasin, eritromisin, siprofloksasin, ampisiline dirençli,linezolide duyarlı bulunmuştur. Biyofilm üretimi tüm izolatlarda gözlenmiştir. İzolatların tümünün vanA geni ve vankomisin-teikoplanindirenci ile karakterize vanA fenotipine sahip olduğu görülmüştür. esp,gelE ve hyl genleri sırasıyla %62.2, %2.7 ve %27 oranlarında bulunmuştur, vanB, asa1 ve cylA genleri ise hiçbir izolatta saptanmamıştır.RAPD-PCR ile genotipleme analizinde izolatların 3 ana RAPD grububelirlenmiştir. esp geni taşıyan 23 izolatın tamamı dominant olanRAPD grubunda yer almaktadır. Genotipik olarak izolatların yakınlıkderecesi değerlendirildiğinde yakın gruplar arasında homojenite gözlenmiştir.Sonuç: VREfm’nin spesifik klonları ve virulans genleri arasında birilişki bulunamamıştır, ancak izolatlarda esp oranının yüksek oluşu bugenin bakterinin patojenitesi üzerinde etkili olduğunu düşündürmektedir.

Objective: Recently, isolates of Enterococcus faecium have been theleading cause of nosocomial infections worldwide and have at thesame time increased multimicrobial resistance which necessitatedinvestigation of many characteristics especially virulence factors indetail for infection control and prevention. The aim of this study wasto investigate the virulence factors, resistance genes and genotypicsimilarities in vancomycin resistant E. faecium (VREfm) isolates.Material and Methods: The study included 37 Enterococcus faeciumisolates obtained from various clinical specimens in microbiologylaboratory of Giresun State Hospital. The identification and in vitroantimicrobial susceptibility tests of the isolates were performed usingVitek 2 automated system (BioMérieux, US). The susceptibility tovancomycin and teicoplanin were investigated using broth microdilutionmethod. The presence of vancomycin resistance genes vanA, vanB andvirulence genes esp, gelE, hyl, cylA and asa1 were determined by PCR.Biofilm formation was also tested phenotypicaly by Congo Red Agarmethod. RAPD-PCR was performed to determine the clonal relationshipamong the isolates.Results: All of the isolates were resistant to vancomycin, teicoplanin,tetracycline, norfloxacin, eritromycin, ciprofloxacin, ampicillin andsusceptible to linezolid. The production of biofilm was observed in allisolates. All of the isolates had the vanA gene and the vanA phenotypecharacterised by resistance to vancomycin and teicoplanin. esp, gelEand hyl genes were detected in 62.2%, 2.2% and 27% of all theisolates, respectively. vanB, asa1 and cylA genes were not detected inany of the isolates. Genotyping analysis of the isolates by RAPD-PCRidentified three main RAPD groups. All of 23 isolates that carried theesp gene also belonged to the dominant RAPD group. When genotypicalrelationships of all the isolates was evaluated, homogeneity wasobserved between nearly similar groups.Conclusions: No relationship was found between specific clones andvirulence genes of VREfm; yet high positivity of the isolates for espgene suggests the impact of this gene on bacterial pathogenicity.