Meme görüntülemesinde manyetik rezonans görüntüleme kullanımında ulusal yaklaşım; anket çalışması: Protokol mf 10-01

Abstract

Amaç: Meme Manyetik Rezonans Görüntüleme (MMRG) kullanımını standardize etmek için gelişmiş ülkelerde kılavuzlar yayınlanmıştır. Ancak her ülkenin kendi koşulları ve durumu göz önüne alınarak rehberler belirlenmelidir. Bu çalışmada, ülkemizde MMRG kullanımı ile ilgili durumun tespitinin yapılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Meme Hastalıkları Dernekleri Federasyonu, Türk Cerrahi Derneği, Türk Radyoloji Derneği, Tıbbi Onkoloji Derneği ve Türk Radyasyon Onkolojisi Derneği üyesi doktorlardan oluşan gruba, e-posta aracılığıyla, MMRG ile ilgili 19 soru içeren, anket formu gönderildi. Bulgular: Anket formunu 111 uzman cevaplandırmıştır. Katılımcıların %86'sı MMRG olanağına sahip olup, bunların da %90'ı 1.5-Tesla ve %10'u 3-Tesla MR cihazı kullanmakta, %90'ı özel meme koili ve %95'i dinamik kontrastlı MMRG olanağına sahiptir. Katılımcıların %36'sı günlük pratiğinde karşılaştığı MMRG incelemelerinin yaklaşık %10'dan fazlasında teknik faktörler veya raporlamada eksiklerle karşılaştığını bildirmektedir. MMRG sonrasında gerektiğinde ikinci bakı ultrasonografiyi katılımcıların %43'ü “her zaman” yapmakta veya yapılmasını istemektedir. Lezyon saptandığında US kılavuzluğunda girişimsel işlemi %66 katılımcı “her zaman” yapmakta veya istemektedir. Yanıt veren uzmanların %95'i görüntüleme yöntemleri rehberliğinde girişimsel işlemler yapabilme olanağına sahip olmasına karşın, ancak %9'u MR rehberliğinde biyopsi olanağına sahiptir. Radyoloji uzmanlarının MMRG incelemelerinde gerekli olan minimum özel şartları talep etme oranı %84-%96 arasında bulunmuştur. Radyoloji uzmanlarının haftalık MMRG incelemesi %60'ında 5'in altında ve %36'sında 5-10 arası olduğu bildirilmiştir. Sonuç: Bu anket çalışması, MMRG'nin istemi ve kullanımı konusunda eksiklerimizin olduğunu göstermiştir. Çalışma sonuçlarının, katılımcı sayısının beklenenden az olmasına rağmen geneli yansıtması nedeniyle, ileride ülkemiz gibi gelişmekte olan ülkelerde kullanım kılavuzları ve eğitim programları oluşturulurken kaynak olarak kullanılabileceğini düşünüyoruz.

Purpose: Several guidelines have been published to standardize to use of breast MRI for breast diseases in developed countries. However, each country should consider their own infrastructure and create their guidelines. We aim in this study to evaluate current MR usage practice in Turkey. Method: A survey which included 19 questions was sent to members of Turk ish Federation of Breast Diseases Societies, Turkish Surgical Association, Turk ish Radiological Society, Medical Oncology Society and Turkish Society for Radiation Oncology via e-mail. Results: One hundred and eleven surveys were completed. Eighty six percent of participants had a breast MRI facility in their own institute, and breast MRI intervention was performed in 90% by using 1.5-Tesla magnet, in 10% by us ing 3-Tesla magnet, and in 90% using specific dedicated breast MRI coil and in 95% using dynamic contrast enhancement. Of the participants 36% reported lack of technique and reporting system in more than 10% in their practice. Of those 43% always used second look US after breast MRI, and of those 66% always performed US guided biopsy when a lesion was detected with US. Nine percent of participants have interventional MRI guided facility. The rate of re quest for minimum technical requirement among radiologist was found to be 84%-96 %. Sixty percent of radiologists performed breast MRI less than 5 times a week. Conclusion: The results of this survey may provide professional organizations in Turkey and similar developing countries a source for creating national prac tice guidelines and for education program as well in the future.