Karadeniz Bölgesi kültür mantarı (Agaricus bisporus) yetiştiriciliğinin mevcut durumu, sorunları ve üretim tesislerinin iyileştirilmesine yönelik öneriler

Abstract

Karadeniz Bölgesi’nde özellikle son yıllarda mantar yetiştiriciliğine yoğun bir ilgi bulunmaktadır. Kültür mantarcılığının bölgede yaygınlaştırılabilmesi için bölgenin mantarcılık potansiyeli, sorunları ve mevcut üretim tesislerinin yapısal durumlarının belirlenmesi gerekmektedir. Bu amaçla, çalışma alanı olarak seçilen Orta ve Dogu Karadeniz Bölgesi’nde (Ordu, Samsun, Sinop, Amasya ve Trabzon illerinde) bulunan 24 mantar işletmesi araştırma kapsamına alınarak incelenmiştir. Araştırma sonucunda bölgede bulunan birkaç modern mantar tesisi dışındaki mantar isletmelerinin iptidai kosullara sahip, küçük kapasiteli ve belirli dönemlerde üretim yapan küçük aile isletmeleri oldugu saptanmıştır. İşletmelerin büyük bir kısmının Ankara, Istanbul gibi büyük sehirlerden getirtilen hazır torbalarla üretim yaptıkları, kompostunu kendi yapan işletmelerin ise tohumluk miseli bölge dısından temin ettikleri tespit edilmistir. Bölgedeki üreticilerin mantar yetiştiriciliği konusunda yeterli bilgiye sahip olmadıkları, danışacakları teknik eleman konusunda da sorunlar bulundugu saptanmıstır. Çalısmada elde edilen veriler dogrultusunda mevcut işletmelerin eksiklikleri ortaya konulmuştur. Bunların giderilmesi ve mantar üretiminin artırılmasına yönelik önerilerde bulunulmuştur. Ayrıca bölge kosullarına uyabilecek günlük kapasiteleri 100-200 kg olan mantar üretim tesisi yerlesim planları verilmistir.

In recent years, there has been considerable interest in mushroom growing at the Black Sea Region. In order to encourage mushroom growers in term of giving them inclination of mushroom growing, the potential, problems and the costructural situation (which already exists) of mushroom production sheds in the region should be examined. For this reason, 24 mushroom growing plants located in the Middle and East Black Sea Region (Ordu, Samsun, Sinop, Amasya and Trabzon provinces) were included to the present study to be investigated. It was from the present study that most of the mushrom growing plants in the region were run using old-fashioned production systems apart from a few modern ones. The farmer had small capacities being used for only limited periods. It was also found that several number of mushroom growing plants were run by using ready-made growing plastic bags brought from big cities such as Istanbul and Ankara. On the other hand, the spawing used in mushroom growing are supplied by other plants that take place out of the region for these growers who make their own compost. The shortage of the present plants was found out in the light of data obtained from the study. Moreover, suggestion were made in order to overcome these disadvantages and increase mushroom production at the region. In addition, plans of location for mushroom plants having a daily mushroom production capacity of 100-200 kg, suitable for the conditions of the region were given.